شعر و شیدایی

                        

کسی که شاهد عشق عجیب من باشد
بعید نیست به فکر فریب من باشد

بعید نیست نخواهد که ما به هم برسیم
و گریه سهم نگاه غریب من باشد …

کدام دختر این شهر جز تو لایق بود
که همنشین دل نانجیب من باشد؟

خدا همیشه به دیوانه ها حواسش هست
گذاشت سرخ ترین سیب، سیب من باشد !

حسود نیستم اما کسی به غیر خودم
غلط کند که بخواهد رقیب من باشد !

به هر کسی که شبیه تو نیست بدبینم
اجازه هست که عشقت نصیب من باشد ؟

زندگی مثل یک کلاف کامواست،
از دستت که در برود می شود کلاف سردر گم،
گره می خورد،
می پیچد به هم ،
گره گره می شود،
بعد باید صبوری کنی،
گره را به وقتش با حوصله وا کنی، زیاد که کلنجار بروی ، گره بزرگتر می شود،
کورتر می شود،
یک جایی دیگر کاری نمی شود کرد، باید سر و ته کلاف را برید،
یک گره ی ظریف کوچک زد،
بعد آن گره را توی بافتنی یک جوری قایم کرد،
محو کرد،
یک جوری که معلوم نشود،
یادت باشد، گره های توی کلاف همان دلخوری های کوچک و بزرگند، همان کینه های چند ساله،
باید یک جایی تمامش کرد،
سر و تهش را برید،
زندگی به بندی بند است به نام "حرمت "
که اگر آن بند پاره شود کار زندگی تمام است

ای فدایت تمام زندگی ام،باز با من مگو که غمگینی
در عذاب ندیدنت مردم؛فقط این درد را تو تسکینی

تو همان آرزوی من بودی، که خدایم به وقت خلقت تو
قدرتش را به رخ کشید انگار، سیب سرخی گذاشت در سینی!

با ترازوی دل که می خواهم، دیگران با تو را قیاس کنم
تویی سیمرغ پرگشوده ی عشق، دیگران جوجه های ماشینی!

بی گمان در خزان این دوری، میرسد شوق لحظه ی دیدار
خیره بر چشم های یکدیگر، یک شبی روبروم بنشینی

من برایت بگویم از شب ها،لحظه ها روزهای تنهایی
و تو با خنده های خود با عشق،اشک از گونه هام برچینی

دلخوشی هرگز نیامد شایدم قسمت نبود
پشتِ هر حکمت لزوما هم درِ رحمت نبود

عاشقی کردن شبیه قصّه ها زیبا نبود
عشق هم آمد ولی جز لایقِ لعنت نبود

غارِ من گنجایشی دیگر به غیر از من نداشت
هر که آمد ماندنی شد،از قضا دعوت نبود

تاب دارد مغز من سُر میخورم در خاطرات
زندگی چیزی به غیر از تونل وحشت نبود

هر چه پیش آمد سپر کن سینه را با سرخوشی
هیچ چیز انقدر ها هم با اهمیّت نبود

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸
عمر دی ماه هم دارد به آخر میرسد

فرصت از کف میرود، امروز و فردا تا به کی؟

فصل عشق و عاشقی هم عاقبت سر میرسد

برگهای دفتر پاییز سرخ و زرد شد
آخرین برگ سفیدِ کهنه دفتر میرسد

زودتر برگرد تا وقتی بجا مانده هنوز
میرود پاییزِ عاشق، فصل دیگر میرسد

مهر و آبان طی شدند و نوبت آذر رسید
نازنینم زودتر، سرما سراسر میرسد

این هوا با عاشقان چندی مدارا میکند
فصل سرما، زوزه ی باد ستمگر میرسد

یک نفر با یک خبر ای کاش امشب میرسید

مژده می آورد برخیزید، دلبر میرسد...

 تو آن بتی که پرستیدنت خطایی نیست
وگر خطاست! مرا از خطا ابایی نیست

بیا که در شب گرداب زلف مواجت
به غیر گوشه چشم تو ناخدایی نیست

درون خاک دلم می تپد، هنوز اینجا
به جز صدای قدم های تو صدایی نیست

نه حرف عقل بزن با کسی نه لاف جنون
که هر کجا خبری هست ادعایی نیست

دلیل عشق، فراموش کردن دنیاست
وگرنه بین من و دوست ماجرایی نیست

سفر به مقصد سردرگمی رسید، چه خوب!
که در ادامه این راه ردپایی نیست

#فاضل_نظری

من ز فکر تو به خود نیز نمیپردازم

نازنینا تو دل از من به که پرداخته ای؟؟

#سعدى

بار دگر جانب یار آمدیم
خیره نگر سوی نگار آمدیم

بر سر و رو سجده کنان جمله راه
تا سر آن گنج چو مار آمدیم

نافه آهو چو بزد بر دماغ
دام گرفتیم و شکار آمدیم

دام بشر لایق آن صید نیست
پس تو بگو ما به چه کار آمدیم

پار دل پاره رفوی تو دید
بر طمع دولت پار آمدیم

ای همه هستی مکن از ما کنار
زانک ز هستی به کنار آمدیم

همچو ستاره سوی شیطان کفر
نفط زنانیم و شرار آمدیم

همچو ابابیل سوی پیل گبر
سنگ زنانیم و دمار آمدیم

باز چو بینیم رخ عاشقان
با طبق سیم نثار آمدیم

حضرت مولانا

راهی به خدا دارد خلوتگه تنهایی...
آنجا که روی از خود ، آنجا که به خود آیی...

هر جا که سری بردم در پرده تو را دیدم...
تو پرده نشینی و من گمشده هر جایی...

بیدار تو تا بودم رویای تو می دیدم...
بیدار کن از خوابم ای شاهد رویایی...

از چشم تو می خیزد هنگامه ی سر مستی...
وز زلف تو می زاید انگیزه ی شیدایی...

هر نقش نگارینت چون منظره ی خورشید...
مجموعه ی لطف است و منظومه ی زیبایی...

چشمی که تماشاگر در حُسن تو باشد نیست...
در عشق نمی گنجد این حُسن تماشایی...

"استاد شهریار"

دلا دیشب چه می کردی تو در کوی حبیب من!؟
الهی خون شوی ای دل
توهم گشتی رقیب من؟
خیال خود به شبگردی
به زلفت دیدم و گفتم:
رقیب من چه میخواهی تو از جان حبیب من؟
نهیبی میزدم با دل که زلفت را نلرزاند
ندانستم که زلفت هم، بلرزد با نهیب من!
خوشم من با غم عشقت
طبیب آمد جوابش کن
حبیبم
چشم بیمار تو
بس باشد طبیب من....


"شهریار"

هر چه به جز خيالِ او قصد حريم دل كند

در نگشايمش به رو،

از در دل برانمش....


#مولانا

مَردم دوست دارند
شعر بخوانند اما
عاشقانه,
کوتاه,
ساده
پس بی مقدمه
سرت را روی سینه‌ام بگذار
مَردم عجله دارند
باید خیلی زود بگویم
"چقدر دوستت دارم"

🌹🌿🌷🌿🌻🌿🌹

همچنانیکه قناری به قفس نا چار است
سهم چشمان من از خانه فقط دیوار است

خسته ام خسته از این زندگی تکراری
مرگ میخواهم و آن نیز ز من بیزار است

نه امیری است ،اسیری است که از روی ریا
تا کمر خم شده پنداشته مردم دار است

گفت از هیچکسی غیر خداوند مترس
سگ این مزرعه هم تا که بترسی هار است

گر چه بیمار کهنسال طبیب است ولی
وای بر حال طبیبی که خودش بیمار است

چشم نرگس به شقایق نگران نیست دگر
میکشد عربده و در صدد آزار است

گفتنی های غزل را بخدا "فاضل "گفت
بعد او هر چه سرودند همه تکرار است

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم

که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

#سعدی

💫
اى كاش دلم هميشه عاشق باشد
ديوانگى اش به قدر سابق باشد

از منظر عقل منطقى نيست ولى
عاشق كه نبايد اهل منطق باشد
عاشقانه ها🌹🌹🌹
💫

گر چه قهرم با تو اما ، شب زیبایت بخیر ،
دل ز تو آزرده اما ، شب زيبايت بخير ،

بي محلي ميكنم يكبار دیگر با دلم ،
کرده روزم تلخ ، اما شب زیبایت بخیر!

زین ستمها این دل بیچاره دیده صد هزار ،
از ره صبر است گویم ،شب زیبایت بخیر

❤️

زنی که سرو صدا داره یعنی دوستت داره

از زنی که ساکت شده بترس

یعنی پایان .

.
ای دل شکایت‌ها مکن تا نشنود دلدار من
ای دل نمی‌ترسی مگر از یار بی‌زنهار من

ای دل مرو در خون من در اشک چون جیحون من
نشنیده‌ای شب تا سحر آن ناله‌های زار من

اندازه خود را بدان نامی مبر زین گلستان
این بس نباشد خود تو را کاگه شوی از خار من

یادت نمی‌آید که او می کرد روزی گفت گو
می گفت بس دیگر مکن اندیشه گلزار من

چون مهر دیدم رای او افتادم اندر پای او
گفتم نباشم در جهان گر تو نباشی یار من

#مولانا

به کسانی که،
لا به لای مشغله شان،
وقتی برایت پیدا می کنند ...
احترام بگذار!

اما عاشق کسانی باش که،
وقتی به آن ها نیاز داری،
تمام مشغله شان را فراموش می کنند ...
تا تو را به آرامش برسانند!

نسبت سطح بال زنبور به بدن او بسیار کم است
با توجه به قوانین غیرمتمرکز پرواز ممکن نیست.

اما زنبور این را نمیداند و پرواز میکند...

🍀

ﻣﯿﺸﻮﺩ ...
ﻋﮑﺴﯽ ﺍﺯ ‏« ﺁﻏﻮﺷﺖ ‏» ...
ﺑﺮﺍﯼ ...
ﻣﻦ ﺑﻔﺮﺳﺘﯽ ...؟ !!
ﺟﺎﯾﯽ ...
ﻣﯿﺎﻥ ‏« ﺑﺎﺯﻭﺍﻧﺖ ‏» !!...
ﺩﺭﺳﺖ ...
ﺭﻭﯼ ‏« ﻗﻠﺒﺖ ‏» !!!...
ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ...
ﺷﺒﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ...
ﺑﺎ ﺧﯿﺎﻝ ...
‏« ﺯﺍﺩﮔﺎﻫﻢ ‏» ﺳﺮ ﮐﻨﻢ !!!...
ﺟﺎﯾﯽ ...
ﮐﻪ ...
ﺑﺮﺍﯼ ...
ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ...
ﻃﻨﯿﻦ ﺻﺪﺍﯼ ‏« ﺯﻧﺪﮔﯽ ‏» ...
ﺩﺭ ...
ﮔﻮﺷﻬﺎﯾﻢ ﭘﯿﭽﯿﺪ !!...
ﺻﺪﺍﯼ ...
ﻗﻠﺐ ‏« ﺗﻮ ‏»