شعر و شیدایی

                        

از تمنای نگاهم تا نگاهش....نقطه چین
آرزوی بوسه تا میل گناهش....نقطه چین

در دل هر نقطه چینی صد هزاران راز و رمز
چشم من مانده به در تا پیچ راهش...نقطه چین

عشق میخواهد دلم، شعر و شراب و نقطه چین!
از نوک انگشت او تا روی ماهش...نقطه چین

حرفهای ناتمامت نقطه چینی تا خداست
از سکوت قلب من تا سوز آهش...نقطه چین

دکمه ی پیراهن او ...نقطه چین تا شرم من
از دلم تا برق چشمان سیاهش ...نقطه چین

داغ بوسه اشتباها خورد بر لبهای او...
از خطای دید من تا اشتباهش...نقطه چین... .....

گر نیایی تا قیامت انتظارت می کشم
منت عشق از نگاه پر شرابت می کشم

ناز چندین ساله ی چشم خمارت می کشم
تا نفس باقیست اینجا انتظارت می کشم

کاش امشب عاشقی هم پا می گرفت
تشنگی هم طعم دریا می گرفت

کاش امشب کوچه های منتظر
یک سلام گرم از ما می گرفت

این سکوت تلخ . دنیای من است
کاش دستت . دست دنیا میگرفت

آسمان ابری ترین اندوه را
از دل سنگین شبها می گرفت

پنجره دلتنگ چشمی آشناست
کاش می شد عاشقی پا میگرفت

لعـنتی چشمان خیست بی قرارم می کند
گریه های آتشینَت غصه دارم می کند

خاطرم آشفته تر از بــادهـای خسته است
بغض معصومانه ی تو تارو مارم می کند

پاک و زیبایی ، جهانِ من ، سزاوار تو نیست
این همه بی ادعایی شرمسااارم می کند

کوه صبری ، شانه ات سنگ صبوری بی صداست
عاقبـت ، پژواک آهت سنگساااارم می کند

بی مروت رفتن ِ من از سر ناچاری است
عقل ِ دیوانه به این بازی ، دچارم می کند

بارها پیشت قسم خوردم که پابند توأم
گرچه میدانم قسم ، بی اعتبارم می کند

دست من خالیتر از یک باغ آفت خورده است
من زمستانم ، خیال تو بهارم می کند

گفتم: چه الفتی است به گیسوی او تو را؟؟؟

دل ناله کرد و گفت: دیوانه ام هنوز...

#رضا_ثابتی

نام تو مرا همیشه مست می کند
بهتر از شراب

بهتر از تمام شعرهای ناب...!



#فریدون_مشیری

تو

یک "آمدن"

به لحظه های من

بدهکاری...!!!!

#نرگس_نوروزپور

هرچه ميگويي كه بگذر دوري از او بهتر است



فاڸ حافظ باز با شعري مجابت ميكند

مه روی تو، شب موی تو، گل بوی تو دارد
گلزار جهان خرمی از روی تو دارد

گردون که سرا پای وجودش همه چشم است
پیوسته نظر در خم ابروی تو دارد

مهتاب شب افروز که از هاله کند زلف
خود سایه ای از خرمن گیسوی تو دارد

نرگس که نظرباز بود در صف گل ها
تا چشم تو را دیده نظر سوی تو دارد

با نکهت زلف تو نسیم سحری را
هر جا نِگرم سر به تکاپوی تو دارد

تا ساقی این بزم تویی , باده ی گلرنگ
این گرمی و لطف از اثر خوی تو دارد

" گلچین "که به شیرین سخنی شهره ی شهر است
لطف سخن از لعل سخنگوی تو دارد


#احمد_گلچین_معانی

دستم به قلم رفت که سازی بنوازم
با نغمه ی سازم غزلی تازه بسازم

از چشم تو یک جام پر از باده بگیرم
با اسب خیالم به همه دهر بتازم

آوای منه دل شده در شهر بپیچد
آنجا که دل و عقل به ناز تو ببازم

رسوایی من رونق افسونگری تست
هرچند کنی جور به این جور بنازم

گفتی که نگویم همه اسرار نهان را
مجنون تو هستم نه که من محرم رازم.

کودتایی سرخ کردی با لبت، یک نیمه شب!
در سرت رویای اصلاحاتِ دیگر داشتی؟؟؟

ائتلافِ چشم و ابرویت قرارم را گرفت..
در نگاهت دولتِ تدبیرِ محشر داشتی؟

موجِ سبزِ دامنت در باد شورش کرده بود!
چندمِ خرداد را ایندفعه باور داشتی؟

دل شده اِشغال تو، بیت المقدس خواستی؟!
با رژیم غاصبان، لابی، مکرر داشتی؟

گفتگو یا جنگ با من؟ دو گزینه روی میز!
کاش از اول یک سیاست را، تو در سر داشتی

قرار بود

مرگ ما را از هم بگیرد

و مرگ حتمن مردی ست چهارشانه

با وضع مالی،

کمی بهتر از من

که تو دوستش داری

دستت را گرفته است

و با تو قدم می زند . . .




#حبیب_ذوالفقاری

هنگام روز
کجا می روی
در خانه بمان
غمگینم
گیلاس ها بر درختان نشسته اند
پرنده از تنهایی
پر نمی زند
هراس دارد
من
همواره در روز
زخم قلبم را به تو
نشان می دهم
در خانه بمان
آوازها
از خانه دور است
یک ستاره
هنوز در آسمان
مانده است
شب می شود
گلهای سرخ
در شب
در باغچه دیده نمی شوند
در باغچه یادبود تو است
کنار این بوته های گل
سرخ
می خواستی بمیری
مردی
به تو بانگ زدیم
تو را صدا کردیم
تو مرده بودی
یار من
لحظه ای در بهشت
دوام آور
شب تمام می شود
کلید خانه را
گم کرده بودیم
در کوچه ماندیم
در کنار خانه
علف ها روییده بود
اما چه سود
سایه نداشتند
زاده شدم
که لباس نو بپوشم
جمعه ها تعطیل باشد
در تابستان
آب سرد بنوشم
عشق را باور کنم
کلمات مرا به ستوه نمی آورد
انگشتانم
در میان برگهای درختان
تسلیم روز می شوم
لباسها بر تنم
کهنه است
من
در تابستان آب گرم
می نوشم
هنوز تشنه ام




#احمدرضا_احمدی

من همانم که سکوتم را فریاد زده ام

در باران عاشق شده ام - و در باران تنها گشته ام

من از دورترین خاطره گذر کرده ام

من غمگین ترین ترانه را شنیده ام

من شب های زیادی را

در کنار پنجره

با ماه

شراب سرخ نوشیده ام

من همانم که عطر موهایت را

از بوته های یاس

نفس کشیده ام

من همانم که برای آخرین آرزو

دیدار در باران را

طلب کرده ام

آری مرا بخوان

من همانم که سکوتم را فریاد زده ام ...



((محمد شیرین زاده))

یک ناگهان می آید
در کوپهء خیالم
و در کنار دلتنگی هایم
می نشیند
- زنی ، با چمدان کوچکی
از سپید واره هایش
بی غزل و قصیده
و چراغ مثنوی...
***
زنی که موهایش
به کوتاهی شعری ست
- نه سپید
و نیز ، اندوهش
شبیه قصهء شب یلدا
زنی که چشمهایش
بر خلاف دل تنگش
- با من نیست !!....
سطری می نویسد
کاش ، فاصله ها کمتر شود
- ایستگاه ها نیز
....وریل ها
ادامهء عشقی بی تلاقی
تا خط کور
وقتی ، قطار عاشقی نمی ایستد
***
کنار پنجرهء نیمه باز
می ایستم
...و عمیق تر از اندیشه گی زن
سیگارم را پک میزنم
راهروی باریک و خلوت
ذهنم را عبور می دهد
کسی نمی رود که بیاید....
بر می گردم
به کوپهء رویا
وکوه ها
باغ ها
دشت ها
...و گاهی
- خسته های از ماندن
که از خیالم می گذرند......
***
آنگونه مرا می نویسد
که من او را می خوانم
- به آغوش عریان شعر
...و سکوتی
که در سرم سوت می کشد !!..
حس می کنم
نگاهش را
وسوسهء غروری را
که خواهد شکست
مثل شیشهء پنجره
از سنگ سریده از دستان کودکی
که همیشه
بغض یک سفر نرفته را
- با خود دارد
و دیگر.....
دلهره ای که خواهد ریخت
مثل از لیوان چای
تا حس کند
کمی ، به همسفر غریب
نزدیک است
تا من که بخوانم
تونل ها
-تکلیف بوسه های نگرفته ما را
روشن می کند !!..
***
من
زن
سیاههء طلوعیده از ذهن
...و رویای خالی قطاری
- سریده بر ریل زمان
که " گویا "
تا ایستگاه آخر نمی ایستد....
***

#گویا_فیروزکوهی

هیچوقت آرزوی “افتادن” چیزی را نداشته ام …

حالا برای اولین بار میخواهم : “لطفا بیفت” …

ای زیباترین اتفاق زندگی من.....

شده عشقی به دلت باشد و انکار کنی
یا که از بـودن او در دلت اقـرار کنـــی

شده صــــدبار بمیری و شبت روز شود
باز هــــر بار همـین کار، تو تکـرار کنی

شده از روزه ی لبهای کسی خسته شوی
برســد روز ملاقات و تـــــو افطار کنی

شده تنها بشوی بغض تو باران بشود
از تَهِ قـلب خودت باز تو اصـرار کنی

شده یارت بشود دور ز چشمت و تو باز
نتوانی که غمت بر همـــــه اظهار کنــی‍‌‌‌‌‍‍‌‍‌‍‌🌹‌‌‌‌‍‌‍‍‌

زیبائی عاشق به سکوت است نه به... سرود
زیبائی عا شق به سلام است نه به...... کلام 
زیبائی عاشق به نگاه است نه به .. گناه
زیبائی عاشق ..به یاد تو بودن است ..نه با توبودن 

وبالاخره زیبائی عاشق ......به شعر است واشک وبغض وترانه
نه جسم وبوسه واغوش و..بهانه
 

مه روی تو، شب موی تو، گل بوی تو دارد
گلزار جهان خرمی از روی تو دارد

گردون که سرا پای وجودش همه چشم است
پیوسته نظر در خم ابروی تو دارد

مهتاب شب افروز که از هاله کند زلف
خود سایه ای از خرمن گیسوی تو دارد

نرگس که نظرباز بود در صف گل ها
تا چشم تو را دیده نظر سوی تو دارد

با نکهت زلف تو نسیم سحری را
هر جا نِگرم سر به تکاپوی تو دارد

تا ساقی این بزم تویی , باده ی گلرنگ
این گرمی و لطف از اثر خوی تو دارد

" گلچین "که به شیرین سخنی شهره ی شهر است
لطف سخن از لعل سخنگوی تو دارد


#احمد_گلچین_معانی

آدم چیست ؟!

آه و دم ...

آه از دمی که

این همه ساعت طول می‌کشد !


#شمس_لنگرودی