شعر و شیدایی

                        

حواست به من هست؟
دلم میان این همه آدم...
فقط کمی...
سادگی میخواهد...
کسی را میخواهد که نپرسد:
" حواست به من هست؟"
فقط بیاید با اندک نگاهی
آرام بگوید

" حواسم به تو بود"...!

زلف و رخسار تو ره ؛بر دل بیتاب زنند
رهزنان قافله را ، در شب مهتاب زنند

شکوه ای نیست ز طوفان حوادث ما را
دل به دریازدگان، خنده به سیلاب زنند

جرعه نوشان تو ای شاهد علوی!چون صبح
باده از ، ساغر خورشید جهانتاب زنند

خاکساران تو را ؛خانه بود بر سر اشک
خس و خاشاک ،سراپرده به گرداب زنند

گفتم از بهر چه پویی ره میخانه؛ "رهی"
گفت ؛ آنجاست که بر آتش غم، آب زنند


رهی_معیری

خانه بـه خانه، دَر بـه دَر، دَر پـی تـو دویده ام
شانه به شانه، سَر به سَر، بارِ تو را کشیده ام

حیـله به حیـله، فَن به فَن، داغ نهاده ای به دل
سـینه به سـینه، دل به دل، مهر تو بَر گُزیده ام

نقـطه بـه نقـطه، جا بـه جا، دام نهـاده، دانه ای
لحظه به لحظه، بیش و کم، از بَرِ شان پَریده ام

چهـره به چهـره، رو به رو، حرفِ دلم شـنیده ای
پَرده به پَرده، دَم به دَم، از تـو چه ها شنیده ام!

کاســه به کاســه، لب به لب، آبِ حیات دادمت
جرعه به جرعه، خط به خط، زَهرِ بلا چشیده ام

ســایه به ســـایه، بَـر به بَـر، با تو و رفته ای زِ بَر
هفته به هفتـه، مَـه به مَـه، روی مَهَت ندیده ام

شـادی دل...، به دل درآ...، طارق خود رها چـرا؟
خیز و بیـا و نـاز کـن ...، ناز تو را خریده ام



#طارق_خراسانی

كلمات

بعضى... دير به زبان مى آيند.

من

ياد گرفته ام

چنين مواقعى با چشمهايم

سخن بگويم.

زندگى ... گاهى
چيزى غير از خودِ زندگى ست


سيدعلى صالحى

فردا که سه شنبه بیاید
کمی بی حوصله می شوم...
چه زمستان غم انگیزی
در پس ِ عطر جامانده ات
چه سخت است نفس کشیدن
و این سرفه های چرکی
کمی بی حوصله ام کرده است...
فردا که سه شنبه بیاید
هوای این خانه انقدر آلوده خواهد شد که زندگیم را به زوال بکشاند
ممکن است فردا زندگی خسته شود
و چه درد آور است که باید برای سه شنبه های بی تو چمدان بخرم...
چمدان را به عمد در کوچه جابگذارم
و درد واقعی این است که باید فراموشت کنم
فردا با نیامدنت قرار گذاشته ام
و نگران حرف هایی که نمیزنی هستم
باید از فردا
آرام آرام لبخند هایم را جمع کنم
...کمی قدم بزنم
حالم تعادل ندارد
و بیرون از خانه شاید باران ببارد
باید صبور بود...
باید بگذریم و بریم
کسی برای نجات ما نخواهد آمد.
و سه شنبه یعنی انبوه دلتنگی
به وقت تنهایی...

امیرمحمد_مصطفی_زاده

ﺍﺯ ﮐﻔﺮ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺩﯾﻦ ﺗﻮ ، ﺭﺍﻫﯽ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺗﺮﺩﯾﺪ ﻧﯿﺴﺖ !
ﺩﻟﺨﻮﺵ ﺑﻪ ﻓﺎﻧﻮﺳﻢ ﻣﮑﻦ ، ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣﮕﺮ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ ؟...

ﺑﺎ ﺣﺲ ﻭﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﯿﺎ ... ﺗﺎ ﺑﺸﮑﻨﺪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﻦ
ﭼﯿﺰﯼ ﻧﮕﻔﺘﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ، ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻃﻮﻃﯽ ﻭﺍﺭ ﻣﻦ

ﺑﯽ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ

ﺣﺘﯽ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺑﯽ ﻋﻤﻞ ﻭﻫﻢ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ


ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺁﻧﺴﻮﯼ ﺧﻄﺮ ، ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺮﺱ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﻣﻮﻋﻈﻪ ... ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺠﺎﻝ ﺩﺭﺱ ﻧﯿﺴﺖ

ﮐﺎﻓﺮ ﺍﮔﺮ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﻮﺩ ﺑﯽ ﭘﺮﺩﻩ ﻣﻮﻣﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ... ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻣﻤﮑﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ

ﺷﺎﻋﺮ : ﺍﻓﺸﯿﻦ ﯾﺪﺍﻟﻠﻬﯽ

بگذار بگویم
بغض که میکنی
گریه ام می گیرد
خنده ات که بگیرد
حالم از همیشه بهتراست
میبینی زندگی ام را !؟
به دِلَت بند است
بنددلم!

∙#عادل_دانتیسم

صدای قلب نیست
صدای پای توست
که شب ها در سینه ام می دَوی

کافی ست کمی خسته شوی
کافی ست بایستی ...

"گروس عبدالملکیان

آنکه بشد اسیرَمَش ،
در دل و جان پذیرَمَش ...

گرچه گذشت عمرِمن ،
باز ، ز سر بگیرَمَش .............


#مولانا

شهابِ یاد تو در
آسمانِ خاطر من
پیاپی از همه سو
خطِّ زر کشید
بیا!!

#سیمین_بهبهانی

وَ خداست دردِ هجر را طبیب ...

لحظه ی وصال نزدیک است

" اَلَیسَ صبحُ بِقَریبْ " ......



#م_رضایی_عباسی

ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﺍﮔﺮ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﻋﻼﻡ ﻗﯿﺎﻡ ﮐﻨﺪ؟
ﺍﮔﺮ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺧﻮﺩﮐﺎﻣﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺯﺩ؟
ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﺍﮔﺮ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺁﺗﺸﻔﺸﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻃﻐﯿﺎﻥ ﻭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﻧﯿﺎﺯﺵ ﺩﺍﺭﯾﻢ؟
ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﺍﮔﺮ ﺗﺎﺝ،
ﺍﺯ ﺳﺮ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ ﺍﯾﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺮﻧﮕﯿﺮﺩ؟


ﻧﺰﺍﺭ ﻗﺒﺎﻧﯽ

ای وصل تو آب زندگانی....

تدبیر خلاص ما تو دانی....

از دیده برون مشو که نوری....

وز سینه جدا مشو که جانی....


«مولانا»

خاطر دیدار تویی ، عاشق کمیاب منم

راد تویی ، داد تویی ، عاشق "فریاد" تویی
مست تویی ، هست تویی ، ساقی محراب منم

درد منم ، داد منم ، ناله و "فریاد"منم
شهره ومشهور تویی ، عاشق تواب منم...


مولانا

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد
حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد
نیست دیگر بخرابات خرابی چون من
باز خواهی که مرا سیل دمادم ببرد
حال آن خسته چه باشد که طبیبش بزند
زخم و بر زخم نمک پاشد و مرهم ببرد
پاکبازی که تو خواهی نفسی بنوازیش
نه عجب باشد اگر صرفه ز عالم ببرد
آنکه بر دامن احسان تواش دسترسی است
بدهان خاکش اگر نام ز حاتم ببرد..

. عماد خراسانی

کن نظری که تشنه ام ، بهر وصال عشق تو
من نکنم نظر به کس ، جز رخ دلربای تو

جان من و جهان من ، روی سپید تو شدست
عاقبتم چنین شود ، مرگ من و بقای تو

از تو برآید از دلم ، هر نفس و تنفسم
من نروم ز کوی تو ، تا که شوم فنای تو

دست ز تو نمی کشم ، تا که وصال من دهی
هر چه کنی بکن به من ، راضی ام از رضای تو


مولانا

از تمام رمز و راز های عشق
جز همین سه حرف
جز همین سه حرف ساده میان تهی
چیز دیگری سرم نمی شود
من سرم نمی شود ولی ...
راستی
دلم
که می شود !

#قیصر_امین_پور

به که پیغام دهم ؟
به شباهنگ ، که شب مانده به راه ؟
یا به انبوه کلاغان سیاه ؟
به که پیغام دهم ؟
به پرستو که سفر می کند از سردی فصل ؟
یا به مرغان نوک چیده ی مرداب گناه ؟

به که پیغام دهم ؟
دست من ، دست تو را می‌طلبد
چشم من ، رد تو را می‌جوید
لب من ، نام تو را می‌خواند
پای من ، راه تو را می پوید
به که پیغام دهم ؟
بی تو از خویش ، تنفر دارم
دل من باز ، تو را می‌خواهد
به که پیغام دهم ؟
به که پیغام دهم ؟

#شکیبایی_لنگرودی

تا کجاها انتظار یار میباید کشید
انتظارلحظه دیدار میباید کشید؟

ناز کردن هم حسابی دارد آخر جان من
نازتان را چند میلیون بار باید کشید؟!

وقت دیدار اشک شوق و وقت دوری اشک غم
دائما از چشم عاشق ، کار میباید کشید

آمدی دل رابلرزانی ، ندانستی ولی
بعد هرپس لرزه ای ، آوارمیبایدکشید

ا****

تافراموشت کنم ،یک چند وقتی لاجرم
دورشعر وشاعری ، دیوار میباید کشید

اگر با من نباشی آسمان را هم نمیخواهم!
برای زخمها از هیچ کس مرهم نمیخواهم

بنا باشد اگر جز تو کسی یارم شود یک عمر
به تنهایی رضایت می دهم، همدم نمیخواهم

به آرامی دو پلک خسته را می بندم و دیگر
برای مردنم تیغ و طناب و سم نمی خواهم

جهان می پاشد از آتشفشان کوه احساسم
اگر با من نباشی بر زمین آدم نمی خواهم!

خدا حتی اگر ازمن بگیرد چشمهایت را
به او شک میکنم او را چنین مبهم نمی خواهم!