شعر و شیدایی

                        

یک نفس با ما نشستی خانه بوی گل گرفت
خانه ات آباد که این ویرانه بوی گل گرفت

از پریشان گویی ام دیدی پریشان خاطرم
زلف خود را شانه کردی شانه بوی گل گرفت

پرتو رنگ رخت با آن گل افشانی که داشت
در زیارتگاه دل پروانه بوی گل گرفت

لعل گلرنگ تو را تا ساغر و می بوسه زد
ساقی اندیشه ام پیمانه بوی گل گرفت

عشق بارید و جنون گل کرد و افسون خیمه زد
تا به صحرای جنون افسانه بوی گل گرفت

از شمیم شعر شورانگیز آتش، عاشقان
ساقی و ساغر، می و میخانه بوی گل گرفت

سوزش چشم من از لذت "زیبایی توست"

خیره بر تو شده ام،پلک زدن یادم رفت

#ناصر_پروانى

زندگی سهمی از این دنیاست می دانی تو هم
لذّت مُردن بِه از اینهاست می دانی تو هم

از زمین و آسمان اصلاً خدا شاکی نبود
رَدِ پایِ آدمی اینجاست می دانی تو هم

شهوت هوا کشانیده ست ما را روی خاک
سیب و گندم همچنان زیباست می دانی تو هم

چشم دل بُگشای و بردار از "سرابِ"عمر چشم
چشمه ی حسرت تعفن زاست می دانی تو هم

گولِ شیطان را نمی خورد آدم آدم بود اگر
چشم حق بین حیف نابیناست می دانی تو هم

چــایی کـه تــو مـی‌آوری انـگار شراب است
این شاعر عاشق به همان چای خراب است

من عـاشق عشقـم، چه بسوزم، چه بسازم
عشق است که هر کار کند عین صواب است

معشـوق اگـر خـون مـرا ریـخت بـه‌حق ریخت
خون‌ریزی معشوق هم از روی حساب است

تب کردن تــو، مُــردن من هــر دو بهـــانــه
عشق است که بین من و تو در تب‌وتاب است

صــد بــار تفـأل زدم و فـال یـکـی بـــود
"ما را ز خیال تو چه پروای شراب است"

بهمن_صباغ_زاده

خموش و گوشه نشینم، مگر نگاه توام؟
لطیف و زودگریزی، مگر خیال منی؟

#سیمین_بهبهانی

ﺟﺎﻥ ﭼﻪ ﺍﺭﺯٖﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﻡ ﺗﺤﻔﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺎﻥ؟هـﯿﻬﺎﺕ!

ﻫــﻤــﻪ ﺩﺍﻧــﻨــﺪ ﮐــﻪ ﮐــﺲ ﺯﯾــﺮﻩ ﺑــﻪ ﮐــﺮﻣـﺎﻥ ﻧـﺒــﺮﺩ!

#ﺧﻮﺍﺟﻮﯼ_کرﻣﺎﻧﯽ

میشود ترمه بپوشی و دلم را ببری
کل احساس مرا یکسره یغما ببری

میشود خنده کنی عشق کنم همنفسم
با تبسم تو مرا حالت اغما ببری....

میشود لیلی من باشی و مجنون بشوم
ثانیه ثانیه من را تو به رؤيا ببری....

صورتت ماه منو گیسوی تو لیل من است....
دارد امکان که مرا زود به یلدا ببری....

چنانم کرده ای عاشق که بی عشق تو ویرانم
تویی روحم تویی جانم تویی پیدا و پنهانم

برای دیدن رویت ز هر خوابی گریزانم
تویی سر چشمه امید و درد و درمانم

نگر بر قلب بیمارم ببین این جسم بی جانم
بیا سویم چو میدانی تویی سوی دو چشمانم..

با نفس های تو حتی می توان تأمین نمود

کسریِ اکسیژنِ سیاره ی مریخ را ...

تو نیامدی ،
دو سین از سین های دلم می جوشد .
مثل سیر ،
مثل سرکه ...

هرجا که گلی به خنده بشکفت

بامن سخن از رخِ تو میگفت

در کوی دلت،کلبه ای از بهر دلم ساز
تا راه به سوی دل تو باز شود باز

آمد به لبم جان و نگاهی ننمودی
تا محو وجود تو شوم، برکشم آواز

من باده ی مستی ز کف غیر نگیرم
جام می من روی تو و آن دو لب باز

نا دیدن تو برنظرم سخت گران است
ماندم به که افشا کنم این درد دل و راز

بر چشم ترم اشک زهجران تو خون شد
جز آه نبودست مرا همدم و دمساز

افسوس بر این سوخته هیچت نظری نیست
باز آ که دلم را ز رخت کوک شود ساز

گفتم که گرم بال دهی سوی تو آیم
شوقم به تو بسیار،ولی کو پر پرواز؟

سهم من از بوسه هایت درد شد لیلای من

منتظر بر لب شدم،همدرد شد شبهای من

موج گیسویت کند ، هر دم لبم را آتشین

موج گیسو موج لب،مواج شد رویای من

بخواب آرام ای عشقم ،که من بیدار بیدارم
فراقت تا سحر هر دم، کند بیمار بیمارم
بخواب آرامِ جانِ من ،کنارت بودم و هستم
بخواب آرام من امشب ،چو هر شب سخت هوشیارم
تمام هستی ام خوابی ، برایت شعر می گویم
بخواب آرام تا فردا، که من مشتاق دیدارم
میان سینه ام بغضی، دل من گریه می خواهد
ز ترس بودن بی تو ، ز فکرش نیز بیزارم
دلم تنگ است می دانی ،که بی تو هیچ و تنهایم
نگر بر تلخی ام بی تو، به این روز و شب تارم
چه میشد گر سحر میشد، دلم بی تاب روی تو
نوازش کن مرا هر دم، که من بی عشق بیمارم

ﻣﺴﺎﻓﺮﺗﺮﻳﻦ ﺯﻥ ﺩﻧﻴﺎ ﻫﻢ،
ﺩﺳﺖ ﺧﻄی میخواهد ﮐﻪ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ ﺑﺮﺍﻳﺶ :
"ﺯﻭﺩ ﺑﺮﮔﺮﺩ، ﻃﺎﻗﺖ ﺩﻭﺭی ﺍﺕ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ "
ﺯﻥ ﻫﺎ
ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ :
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ
ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﺭﺍ
ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺍ ...
ﺯﻥ ﻫﺎ
ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺻﺪﺍﯾﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﺪ !
ﺩﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﯿﭙﯿﭽﻨﺪ؛
ﻧﻬﺎﯾﺘﺎ ﺗﺴﮑﯿﻦ ﺩﺭﺩ ﯾﮏ ﺯﻥ،
ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﯾﻮﺍﺷﮑﯿﺴﺖ
ﻭ ﺍﻳﻨﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﺮﺩ ﺻﻔﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﺎﻳﺎﺑﻨﺪ !!

ناز بودی ناز کردی من خریدارت شدم
آمدی با جان و دل سر گرم بازارت شدم

ای همه زیبایی ات در واژه ها جاری شده
شعربودی شعرگویان محو دیدارت شدم

خواستی با حلقه ی گیسو به دار آویزی ام
اختیاراز دست من رفت و گرفتارت شدم

دستها را حلقه کردی و نفهمیدم چرا
باهمه بدعهدی ات ناگه بدهکارت شدم

نازچشمانت مرا دیوانه خود کرده بود
وعده یک بوسه دادی و طلبکارت شدم

بی توشعرم رنگ غم دارد نمی فهمی مگر
از چه من رقصنده ی ساز پر آزارت شدم

باخم ابروی تو پشتم شکست ای بی وفا
یک نظر حتی نفهمیدی که تبدارت شدم

"عندلیبت"بودم و در بوستان پنهان شدی
با پرو بالی شکسته زار و بیمارت شدم

هر وقت "دلم"
میگیرد.....
لبخند میزنم

بہ یاد کسی کھ بارهآ....
بخاطرش دلم گرفت!!!!

امشب از خواب خوش گریزانم
که خیال تو خوشتر از خوابست...

#فروغ_فرخزاد

سیه چشمی، به کار عشق استاد،
به من درس محبت یاد می داد!

مرا از یاد برد آخر، ولی من
بجز او، عالمی را بردم از یاد!

آن دو بیت چشم تو خیام را دیوانه کرد
خانه و کاشانه ی عطار را دیوانه کرد

مثنوی های لبت را شصت من کاغذ کم است
مولوی و شمس را با یکدگر بیگانه کرد

هر چه شاعر بود و هر صاحب مقامی عاقبت
سر خوش از چشمان مستت راهی میخانه کرد

گیسوانت را نده هر دم به آغوش نسیم
موج گیسویت شرار اندر دل پروانه کرد

عشوه و طنازیت را حافظ شیراز دید
گفت خوش بر حال معشوقی که مویت شانه کرد