شعر و شیدایی

                        

شعر
یعنی
واژه ی خسته ایی به اسم
" من "
حرف های زیاد نگفته ایی
به نام
" تو "


سهیل_میرزایی

بـاران شده اي!

يك لحظه مي باري

يك هفته بيمارم!


#حسین_غلامی_خواه

00:00

🌿 دوباره ساعت صفر و غزل غزل باران
شروع نم زده ی جاده های بی پایان

دوباره وصل و فراق و قرار عاشقی و
تمام خاطره هایی که میشود اکران...

مسیر گردش ساعت ،عبور ثانیه ها
دوباره عمر گرانی که میرود آسان...

دوباره برزخ تردید ، دوباره جبر و فراق..
و مانده خیره نگاهی ، بگوشه ی ایوان

دوباره راه گلو را چه بی سبب بسته
غمی که چاره ندارد به عالم امکان !

برای حافظ شیراز حکایتی دارم ..
رواق منظر چشمم ،زگریه شد ویران

میان دست نجیبت بیا و حبسم کن
در این بهشت خیالی چه بهتر از زندان

قرار عاشقیم را همیشه این ساعت
به کوک یاد تو ارم، تو ای به از انسان...🌿


0 0 : 0 0

ﺩﺭ ﺩﻟـــﻢ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺍﻣﺸﺐ ﻋﺸـــﻖ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯿﮑﻨﺪ

ﺍﺷﮏ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﺩﻟﻢ ﺷﺐ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯿﮑﻨﺪ

ﯾﺎﺩ ﺗــــﻮ ﺍﻣﺸﺐ ﻣﯿـﺎﻥ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎﯼ ﺷﻌــــﺮ ﻣﻦ

ﺍﯾﻦ ﻗﻠــــﻢ ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺑﺲ ﺭﺍﺯ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ

ﺍﯼ ﺩﺭﯾﻐﺎ ﭼﺸﻤﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣﻦ ﺧﺸﮑﯿــﺪ ﻭ ﺗﻮ

ﮔـــــﺮﯾﻪ ﺍﺕ ﺑﺬﺭ ﻏـــﻤﻢ ﺭﺍ ﺍﺑﯿـــﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﮐﻨــﺪ

ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﻪ ﺷﻌﺮﻡ ﺟﺎﻣﻪ ﻏﻢ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪ

ﺍﯾﻦ ﺩﻟــﻢ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ

ﺑﺎ ﺗﻮ ﺍﻣﺸﺐ ﺗﺎ ﺧﺪﺍ ﭘﺮ ﻣﯿﮑﺸــﻢ ﺍﺯ ﺑﯽ ﮐﺴﯽ

ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﻗﻠﺒﻢ ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﺟﺎﻥ ﺳﭙﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ...

وقتی به تو فکر می کنم
شاعر می شوم
و شعر از تمام بودنم عبور می کند
عاشقانه هایم را با تار و پود خیالم می بافم
می بافم و می بافم
تا از من شعری ساخته شود
که تمام آن
بوی تو را بدهد.
بوی تو و دوست داشتنت را

نامه های محرمانه

#شیرین لولاآور

گفتگو داشته ام با من و مَن های درون
خیره گشتم با همه زشتی و دنیای درون

می سرایم سخن از تلخی و اندوه به دل
بر زبان آتش و دستم شده سرمای درون

یخ زده قلب من از وحشت دنیای شکست
بی خیالِ دلِ یار و دلِ تنهای درون

دل من عاشق هرلحظه ای ازمهرو وفا
نیست پاسخ که بیاید به تمنّای درون

روزگاریست که مرغ دل من نالان است
شور خواهد که سراید همه گرمای درون

من در اینجا و در آنجا ، دو موازی سرکش
چه کند آه "کمانی" من و امّای درون

صداهای اعماق
به سوی تو جاری است.
تو آن نقطهء اشتعال جهانی
که گرمای موسیقی و شعر، مرهون تابیدن توست.
صداهای اعماق
ترا دوست دارند
که انگشت‌های ظریفت
نوازندهء تار و پود سکوت است.
صداهای اعماق
گرفتار عطر تو هستند
گریبان که وا می‌کنی
زمین بیرقی می‌شود در وزش‌های پنهان.
و ای ریشهء باشکوهم!
مرا بشنو از سمت خاموش ِ روحم.

ﺑﻮﯼ ﺗﻨﺖ ﺭﺍ
ﺧﺪﺍ
ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺟُﺴﺖ
ﺍﺯ ﺭﺩ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ
ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ.
ﺗﻨﻬﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﺸﻪ
ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ
ﺑﺮ ﻟﺒﺎﻥ ﻣﻦ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ:
ﻋﺸﻖ ﻣﻦ!
ﭼﻘﺪﺭ ﻻ‌ﻏﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ؟
ﻻ‌ﻏﺮ ﻭ ﺩﻟﺘﻨﮓ.
.

#ﻋﺒﺎﺱ_ﻣﻌﺮﻭﻓﯽ

حکایت بودن من با "تو" ...
حکایت قهوه ایست که امروز به یاد تو
تلخِ تلخ نوشیدم ...

که باهر جرعه بسیار اندیشیدم،
که آیا این طعم را دوست دارم یا نه؟؟!!

و آنقدر گیر کردم
بین دوست داشتن و نداشتن که انتظار تمام شدنش را نداشتم و تمام که شد
فهمیدم که باز هم قهوه میخواهم ...

حتی تلخِ تلخِ تلخ ...

قهوه ي تلخ هم با یاد "تــــو" شیرین می شود

از دل ِ

دیوانه ام

دیوانه تر

دانی که کیست؟

من!

که دائم

در علاج ِ

این دل ِ

دیوانه ام

دلفروشی مست هستم، قلب صادق می خری ؟
خسته از عشقم،بگو این قلب عاشق می خری؟

شاعری دریاییم، دل را به دریا می زنم
غرق دارم میشوم، پاروی قایق می خری؟

گل فروشی می کنم ،گلدانِ «گل با شاعری»
یک کلامم؛ «شاعری» را با شقایق میخری ؟

چون تلف شد زندگی ،ساعت نمی بندم به دست
سالها را می فروشم،با دقایق می خری؟

سادگی بسیار دارم ،می کنم ارزانیت
با صداقت میفروشم ،با حقایق می خری ؟

با غزل ها می شود هر درد را درمان کنی
مرهمش را می فروشم، طبع ِحاذق می خری؟

کوه غم را می شکافد دردهای شاعری
شاه بیتی می فروشم،طبع خالق می خری؟

#بهناز_سمیعی_نژاد

من رای میدهم,
به چشمهای مادرم,
به دستان ترک خورده پدر,
دو نماینده ,
دلسوز و
فداکار و
کاردان,


میخواهم شهر دلم را آباد کنم

عاقبت خاك شود حسن جمال من و تو
خوب و بد مي گذرد واي به حال من و تو

قرعه امروز به نام من و فردا دگري
مي خورد تير اجل بر پر و بال من و تو

مال دنيا نشود سد ره مرگ كسي
گيرم كه كل جهان باشد از آن من و تو

هر مرد شتربان اویس قرنی نیست
هر شیشه ی گلرنگ عقیق یمنی نیست

هر سنگ و گلی گوهر نایاب نگردد
هر احمد و محمود رسول مدنی نیست

بر مرده دلان پند مده خویش میازار
زیرا که ابوجهل مسلمان شدنی نیست

جایی که برادر به برادر نکند رحم
بیگانه برای تو برادر شدنی نیست...

روز اول پیش خود گفتم
دیگرش هرگز نخواهم دید
روز دوم باز می گفتم
لیک با اندوه و با تردید

روز سوم هم گذشت اما
بر سر پیمان خود بودم
ظلمت زندان مرا می کشت
باز زندانبان خود بودم

آن من دیوانۀ عاصی
در درونم های وهو می کرد
مشت بر دیوارها می کوفت
روزنی را جستجو می کرد

در درونم راه می پیمود
همچو روحی در شبستانی
بر درونم سایه می افکند
همچو ابری بر بیابانی

می شنیدم نیمه شب در خواب
های های گریه هایش را
در صدایم گوش می کردم
درد سیال صدایش را

شرمگین می خواندمش بر خویش
از چه رو بیهوده گریانی
در میان گریه می نالید
دوستش دارم،نمی دانی

بانگ او آن بانگ لرزان بود
کز جهانی دور بر می خاست
لیک در من تا که می پیچید
مرده ای از گور بر می خاست

مرده ای کز پیکرش می ریخت
عطر شور انگیز شب بوها
قلب من در سینه می لرزید
مثل قلب بچه آهوها

در سیاهی پیش می آمد
جسمش از ذرات ظلمت بود
چون به من نزدیکتر می شد
ورطه ی تاریک لذت بود

می نشستم خسته در بستر
خیره در چشمان رویاها
زورق اندیشه ام، آرام
می گذشت از مرز دنیاها

باز تصویری غبار آلود
زان شب کوچک، شب میعاد
زان اطاق ساکت سرشار
از سعادت های بی بنیاد

در سیاهی دست های من
می شکفت از حس دستانش
شکل سرگردانی من بود
بوی غم می داد چشمانش

ریشه هامان در سیاهی ها
قلب هامان، میوه های نور
یکدیگر را سیر می کردیم
با بهار باغهای دور

می نشستم خسته در بستر
خیره در چشمان رویاها
زورق اندیشه ام، آرام
می گذشت از مرز دنیاها

روزها رفتند و من دیگر
خود نمی دانم کدامینم
آن من سرسخت مغرورم
یا من مغلوب دیرینم؟

بگذرم گر از سر پیمان
می کشد این غم دگر بارم
می نشستم شاید او آید
عاقبت روزی به دیدارم



فروغ فرخزاد

حافظ
ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐـﻪ ﺳٖـﺮﻣﺎﯾﻪ ﺯﮐﻒ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺷﺪ
ﺩﺭ ﭘـﺎﯼ ﺍﺟـﻞ بــﺴـﯽ ﺟـﮕــﺮﻫـﺎ ﺧـﻮﻥ ﺷﺪ

ﮐﺲ ﻧﺎﻣﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻪ ﭘﺮﺳﻢ ﺍﺯ ﻭﯼ
که احـوﺍﻝ ﻣــﺴــﺎﻓــﺮﺍﻥ ﺩﻧـﯿـﺎ ﭼــﻮﻥ ﺷﺪ

صبح خورشید آمد
دفتر مشق شبم را خط زد
پاک کن، بیهوده است
اگر این خطها را پاک کنم
جای آنها پیداست.
ای که خط خوردگی دفتر مشقم از توست
تو بگو
من کجا حق دارم
مشقهایم را
بر روی کاغذ باطله با خود ببرم؟

می روم
دفتر پاکنویسی بخرم
زندگی را باید از سر سطر نوشت...




قیصر_امین_پور

گفتی مگر به خواب ببینی مرا ،بخواب

ای بخت من بخواب که این خواب دیدنی است...

#مهرداد_اوستا

دوست دارم که بپوشی
رُخِ همچون قَمَرَت

تا چو خورشید
نبینند به هر بام و دَرَت

جُرمِ بیگانه نباشد
که تو خود صورتِ خویش

گر در آیینه ببینی
بِرَوَد دِل زِ بَرَت

سعدی

خیال روی کسی در سر است هر کس را
مرا خیال کسی، کز خیال بیرون است...


سعدی

خانمان سوز شود
آتش آهی، گاهی

ناله ای می شکند
پشت سپاهی،گاهی



معینی_کرمانشاهی