من و یکی از همخونه هام نوبتی میرفتیم خرید واسه شام! اما اگه یکی خودش از بیرون میومد و خرید میکرد، یه قانون داشتیم به اسمِ قانون "تو رات که میای..." !
بر اساس این قانون، اگر کسی تو راش یه چیزی میخرید یا کاری میکرد، حساب نبود، و باید نوبتش رو انجام میداد از اول!
واسه همین وقتی یکی بیرون بود همه زنگ میزدن بهش که تو رات ... چیز رو بخر، ما هم سعی میکردیم نخریم و بگیم وااای یادم رفت و همونی که نوبتش بود بره بخره، کاهی هم گیر می افتادیم و میخریدیم!
حتی چایی درست کردن که دو بخش داشت، یکی کتری رو بذاره، یکی چایی دم کنه، اگه یهویی یکی میرفت آب بخوره، همه میپردین که فلانی تو رات، کتری رو هم بذار، و چون حساب نمیشد خودش هم باید دم میکرد
