ماجراهای دانشجویی

 بیاین از خاطرات دوران دانشجوییمون اینجا بحرفیم رفقا

خخخخخخخخ
شیفته این اخلاقتم

ههههه بهزاد! آخه این دوست ما یه نمه سربه هوا بود... وقتی هم که خیلییییی خسته بود دیگه هیچی... ممکن بود شیر آب رو هم یادش بره ببنده!!!!
اونشب هم گویا خیلیی خسته بوده و همینکه چشمش به تختش افتاده دیگه من و صف و غذا و قابلمهو همه رو فراموش کرده !!

هههه! الما جون... آره واقعاً!!
اما با این وجود مث خواهرم دوستش داشتم و دارم!

نفس

من خوابگاهی نبودم اما دوستای خیلی شیطونی داشتم که در طول روز انقدر از دستشون میخندیدم که شبا واقعا قفل فکم درد میکرد..بعضی وقتا انقدر میخندیدیم شاید باورتون نشه چند بار از خنده فک هرکدوممون گیر کرده بود همینجوری مثل معلولای ذهنی دهنمون باز میموند باید یکم صبر میکردیم یا ماساژ میدادیم فکمون رو تا آزاد میکرد !

پرستو

پرستو جون خوشحالم اولین پستتو با تجدید خاطره های شیرین شروع
کردی

خوش اومدی

ما یه استاد داشتیم بنام پروفسور () ایشون خیلی ماه بودن خیلی عاشقشم، بعدایشون به همه ما یه تحقیق داده بودن میدانی بود باید می رفتیم تو روستا تحقیق می کردیم اطلاعات جمع می کردیم وفیلم برداری هم می کردیم یادش بخیر تو گروه هشت نفره ما قرارشد شش نفربرن روستا من نقش مصاحبه کننده با افرادروستا وگوینده متن بودم هیچی ایشون به ما گفته بود رفتنتو به کسی خبر ندید برا تحقیق باید یهویی برید داخل و مشاهداتونو بنویسید هر دریو می زدیم می گفتیم ما اومدیم وداخل خونه این روستاییا میشدیم بهرحال خیلی تحقیق خاطره انگیزی بود خلاصه فیلم برداری تموم شد رئیس گروه قرار شد فیلمو ببره باز بینی کنه بقیه هم جزوه تحقیقو آماده کنن روز نمایشم استادمون به چند نفر از بچه های سال بالایی هم گفته بود بیان فیلمو ببینن کلا هم این کلاس استاد همیشه شلوغ بود از بس همه دوستش داشتن از همه گروهها میامدن تو کلاسش مینشتن واستفاده می کردن آقا هیچی این فیلم شروع شد با صدای من تا رسید به داخل زندگی این روستاییا، به اون جایی که صدای من فقط تصور کنید «اینجا جایی است بنام خانه تنور در اینجا روستاییا آشپزی می کنن ونان می پزن و اینجا یک طویله روستای است ودر آن گاوها را نگاه می دارن ، وبعد با دستم درو هل می دادم در طویله باز می شد یه هویی تصویر یکی از بچه های گروه تو طویله بود رو نشون میداد » یعنی باورتون نمیشه کلاس رفت رو هوا یعنی همه داشتن منفجر میشدن از خنده ،استادمون هم می خندید ، البته همه کلاس ازش معذرت خواهی کردن واستادمون هم موضوع رو جور دیگه تفسیر کردو موضوع فیصله پیدا کرد اما باور کنین تا مدتها سوژه خنده بود همین الانشم بعضی وقتا که دور هم جمع میشیم همه ما میگیم تو چه جوری رفته بودی اون تو که ما تورو ندیدیم استاد به هممون نمره کامل داد،

هههه آلما عالی بوووود

اسم استادمونو چون خیلی معروفه ننوشتم همگی ببخشید

ميدوني آخه

درد آور ترين قسمتش اونجاست كه هيچ دختر از جون گذشته اي نيست كه

دلش
برات بسوزه با تو نامزد كنه
تا يه فرجي بشه

بهزاد اسمت خیلی بد در اومده ها

هههه آره خوب، همه دارن سر و دست میشکنن، تو خیابون راه میرم 10تا آمبولانس میاد و کشته مرده هام رو جمع میکنه بعله 

یکی از دوستام که یه دانشگاه دیگه نزدیک ما بود، رشته ش جهانگردی بود، بعد چند وقت یه بار تور میذاشت تو دانشگاهشون و ما هم میرفتیم، چشتون روز بد نبینه از دو روز قبلش کلی برنامه ریزی میکردیم و دخترا رو Select میکردیم که بهشون بگیم بیان، بعدشم همیشه کاری میکردیم جمعیت دخترا 1.5 برابر پسرا باشه که مجبور بشن با پسرا بیشتر دوست بشن توی تور، بعدم جاها رو جوری تنظیم میکردیم که دوست داشتیم و ...
من از یه دانشگاه دیگه بودم اما از همه پیگیرتر بودم ههههه

ای جنسه خراب ، روزای اول شروع پازل دوهزار تکت بود؟ یا نه از یک ماهگی شروع کرده بودی؟

نه بهزاد من میدونم تو چشت اصلا دنبال دخترا نبوده
فقط توی تورا شرکت میکردی آب و هوات عوض شه

هههه نه بابا من که با پازل ها کاری ندارم، اونا به من گیر میدن!

نفس درست فهمیدی، واسه همین همش میرفتیم جاهای دنج طبیعت و راه های قشنگ و ...

وجلسه های کاری

نه بابا من اتفاقا خیلی شیطون نیستم، بیشتر شیطنتم کلامیه واقعانم تا بخوام مثلا از دیوار راست بالا برم و ...