من شما را به چالش دعوت میکنم!

درود و سلام بر همه  دوستان و همراهان 

من اينجا يه صفحه چالش ايجاد كردم تا دوستان رو به چالش هاي مختلف دعوت كنيم،تا هر روز برگ جديدي از پتانسيل هاي نهفته خود را رو كنيم و حس طنز و شوخ طبعي هميشگي دوستان گسترش پيدا كنه 

فقط چند مورد :

1- سعي كنيم چالش ها در حد عرف باشه و كسي معذب نشه براي انجام دادنش.

2- هر كسي رو كه دوست داشتيد مي تونيد به اين چالش ها دعوت كنيد.

3- سعي كنيم چالش ها ابتكاري و خلاق باشه تا لذت بيشتري ببريم.

elham khajoi : 

نوشان : 
الهام جون من تو کتابی که الان دستمه و کتاب قبلیش و کتاب قبل از اون حتی چیز جالبی که تو ذهنم بمونه ندیدم ولی حتما به زودی یه متن جالب پیدا میکنم

مگه میشه ؟! به نظرم هر کتابی که خونده میشه یه دیالوگ و یا متن اثر گذار توش داره که واقعا دل و ذهنو آدمو متاثر میکنه حالا هر کسی با تجربیات و برداشتی که خودش داره اینو متوجه میشه

چرا نمیشه الهام ؟ این کتابی که دستمه ماله آنتوان چخوفه داستان کوتاهه قشنگه ولی هنوز به نکته ای برنخوردم که تو ذهنم بشینه قبلی هم دختر کشیش جورج اورول بود اونم قشنگ بود ولی .... بزا یه فکری واسه چالشت بکنم  

نوشان : 
چه جالب . من این کتاب و خوندم خیلی دوسش داشتم

ممنون نوشان جان من اولش زياد راحت نبودم  با داستان  يه جورايي برام خسته كننده بود اما الان خيلي دوست دارم ادامه بدم ببينم به كجا ميرسه 

mona mona : 

نوشان : 
چه جالب . من این کتاب و خوندم خیلی دوسش داشتم

ممنون نوشان جان من اولش زياد راحت نبودم  با داستان  يه جورايي برام خسته كننده بود اما الان خيلي دوست دارم ادامه بدم ببينم به كجا ميرسه 

مرسی موناجون از نظراتی که هم در مورد خود کتاب دادی هم اون قسمت جالبش. اگه بازم خوندیو چیزی دیدی که جالب بود حتما بذار چون میدونی که چالش ایندفعمون پویاست. در ضمن گلم هرکیو اینجا میشناسی دعوت کن تا توی چالش شرکت کنن

elham khajoi : 

mona mona : 

نوشان : 
چه جالب . من این کتاب و خوندم خیلی دوسش داشتم

ممنون نوشان جان من اولش زياد راحت نبودم  با داستان  يه جورايي برام خسته كننده بود اما الان خيلي دوست دارم ادامه بدم ببينم به كجا ميرسه 

مرسی موناجون از نظراتی که هم در مورد خود کتاب دادی هم اون قسمت جالبش. اگه بازم خوندیو چیزی دیدی که جالب بود حتما بذار چون میدونی که چالش ایندفعمون پویاست. در ضمن گلم هرکیو اینجا میشناسی دعوت کن تا توی چالش شرکت کنن

خواهش ميكنم عزيزم 

چشم حتما 

آهو : 

مرمری : 
واقعا راه حلی هست برای دوتایی که تعریق زیاد دارن؟
خیلی ها رو دیدم این مشکل رو دارن اما واقعا راه حلی براش ندارن

چند روز پیش فرهاد آییش اومده بود تو برنامه ی دورهمی میگفت من دستام خیلی عرق میکنه تازگیا رفتم پیش یه خانوم دکتری که نزدیک سی و پنج - شش تا آمپول زد کفِ دستم ولی تاثیرش فقط شش ماه هست و بعد از شش ماه دوباره دستم عرق میکنه .

اتفاقا یکی از. آشناهامون هم دستش عرق میکرد. رفت بوتاکس کرد. مثل فرهاد آییش ولی بوتاکس رو همه تاثیر نداره 

مثلا رو همین فامیلمون نتیجه عکس داشت و عرق دستش دو برابر شد 

و مجبور شد بره عمل کنه و کسایی هم که عمل میکنن همشوت راضی نیستن چون 

اول اینکه فقط عرق دست قطع میشه و تاثیری رو عرق پا نداره و وقتیم عمل میکنی عرق جایگزین داره یعنی جای دیگه از بدن عرق میکنه بعضیا ممکنه بزنه به شکم یا صورت یا پشت زانوی پا یا... خلاصه خیلی از کساییکه عمل کردن حاضرن دستشون دوباره عرق کنه ولی اون عرق جایگزین رو نداشته باشن 

NE DA : 
ممنونم دوستای مهربونم

عزیزم شما هم در این چالش شرکت کنید تا ما هم ممنونتان شویم

الهام جان چالش خوبیه .
فقط من حسابی شرمنده شدم . بین اینهمه دوستان اهل مطالعه .................................
انگیزه ی مطالعه کردن رو مجددا در من ایجاد کردی . سپاسگزارم .
سعی میکنم در چالش هم شرکت کنم .

این کتابو هنوز کامل نخوندم هرسری ی تیکه اشو میخونم ولی این ی تیکه اش تا اینجا بنظرم خیلی خوب گفته 

فردوجامعه                                                                                                                                                                                      

می گفت «همه جا دولت ها دارند با حکومت نظامی و پلیسی آزادی فردی را از بین می برند؛ دولت دارد جای کلیسا را می گیرد. در بسیاری از کشورها دولت در خصوصی ترین امور زندگی مردم دخالت می کند؛ به آنها می گوید چه چیزهایی بخوانند، به چه چیزهایی عقیده داشته باشند و به چیزهایی نداشته باشند، یا چگونه بیاندیشند. دولت نقش کلیسا را بر عهده گرفته؛ چیزهایی را به عنوان اخلاق صحیح بر شهروندان عرضه می کند و همیشه آنها را می پاید تا مبادا تخطی کنند. دولت شده است کلیسای مدرن. انسان قبلا برده ی کلیسا بود، امروز برده ی دولت است؛ قبلا تعلیم و تربیت و همه چیزش را کلیسا کنترل می کرد حالا دولت می کند. و هیچ کدام آنها هرگز کمترین توجه و علاقه ای به آزادی انسان نداشته اند.»

چه ارتباطی بین فرد و جامعه وجود دارد؟ مسلما جامعه برای فرد است، نه بر عکس. هدف جامعه شکوفایی و بارور ساختن انسان است؛ جامعه باید به فرد آزادی بدهد تا فرصت یابد خرد و آگاهی خویش را بیدار کند و به حد اعلای شکوفایی برساند. خرد و آگاهی تنها در پرورش یک مقدار دانشهای علمی و تکنیکی نیست، بلکه در ارتباط بودن با آن حقیقت خلاقی است که ورای چیزها و اشتغالات سطحی ذهن است. خرد و آگاهی حاصل انباشتن چیزها در ذهن نیست، بلکه نتیجه ی رهایی از عطش موفقیت و میل سیرایی ناپذیر «شدن» و به دست آوردن است. هوشیاری و آگاهی یک چیز ایستا نیست، قابل کپی و تقلید یا استاندارد شدن نیست؛ و بنابراین چیزی نیست که بتوان انرا به کسی آموخت. آگاهی تنها در آزادی شکوفا و متجلی می گردد.

سلام اینم از چالش من. این دیالوگ های شخصیت اصلی داستان هست با خودش! (انگار ذهن انسانیش با غرایزش). این آدم دچار یه بیماری ناشناخته(بی نام) شده که فقط همین یک مورد توی دنیا هست و باعث میشه که ناخواداگاه و بدون تصمیم قبلی یهو شروع کنه به راه افتادن و اینقدر قدم بزنه که خواب بره و بیفته. بعد باید ببینه کجاست و بیان دنبالش یا ... داستان ها داره با این بیماریش(از قطع شدن انگشت پاهاش تا از دست دادن شغل و خونه زندگیو ...) که مشخص نیست چه موقعی یهو اتفاق میفته و تو این پاراگراف بعد از یه دوره نسبتا طولانی که فکر کرده بود کامل خوب شده باز راه افتاده و زیر بارون داره قدم میزنه و با خودش درگیره.

منم طبیعتا به دلیل تکان دهنده و روراست و قابل لمس بودن این دیالوگ ها به فکر فرو رفتم و ازش لذت بردم 

arnina : 

الهام جان چالش خوبیه .
فقط من حسابی شرمنده شدم . بین اینهمه دوستان اهل مطالعه .................................
انگیزه ی مطالعه کردن رو مجددا در من ایجاد کردی . سپاسگزارم .
سعی میکنم در چالش هم شرکت کنم .

دقیقا . داریم فرهنگ کتابخونیو یه جورایی در زیباکده ترویج میدیم

منم بابای شنگول و ندا رو دعوت میکنم  

بهزاد لابی : 

چرا می گه غذا؟

وقتی راه میرفته عقب عقب می رفت؟

اسم کتاب چیه؟

فرک (Ferak) : 

بهزاد لابی : 

چرا می گه غذا؟

وقتی راه میرفته عقب عقب می رفت؟

اسم کتاب چیه؟

اسم کتاب "ّبی نام" هست. چون گرسنه شده دیگه. داره راه میره چیزی همراهش نبود نتونست غذا بخوره. همیشه هر جا میره حتی سر کار و ... یه کوله پشتشه که توش چیز میز داره و لباس کوهنوردی تنشه اما بعضی وقتا یهو غافلگیر میشه مثلا یه لحظه اومد بره دستشویی کوله رو باز کرد اما یهو راه افتاد و نتونست با خودش ببره یا مواقع دیگه اینطوری میشه.

اون یکی الان هیچی حالیش نیست، فقط میگه غذا! بعضی موقع ها هم حسابی حالش رو میگیره. البته اوایل اصلا اینطوری نبود کاملا معقول بود و خیلی موفق و خیلی ثروتمند و ... کم کم اینطوری شد.