کافه نویسندگان

ببین من نظرم اینه که ریتم کلی داستان حفظ بشه. مثلا ما اگه 60 قسمت بنویسیم، با توجه به اینکه یک سومش الان رفته و یه درگیری نسبتا جزیی داشتیم، نهایت توی 40 قسمت باقی مونده یه جنگ دیگه هم داشته باشیم و مراودات و ...
اما با حفظ ریتم کلی یه کم داستان ها رو بزرگتر بنویسیم که بتونیم داستان سازی و شخصیت سازی هم داشته باشیم. یعنی تو یه کم ریتمت رو بیشتر کن، ما هم یه کم شخصیت پردازیمون رو بیشتر کنیم یه جایی اون وسطها برسیم به هم. البته نمیگم 100 خط بنویسیم که هیچکس حال نداشته باشه بخونه. یه 3، 4 خط بیشتر.
ببین خیلی داستانها هم هست که مثلا در مورد امپراطوری ها هستن اما از دید شاهها نوشته شده اکثرشون و وارد جزییات اتفاقاتی که برای سربازها و مردم میفته نمیشه و کلیت اونا رو میگه در واقع زوم ما میتونه روی دربار باشه و اون 7، 8 نفرم تازه سخت میشه پرداخت. اگه بخوایم بریم تو جزیات مردم و سربازها که دیگه واقعا باید 400 صفحه پُر و پیمون نوشت.