۱۵:۱۹ ۱۳۹۳/۷/۱۸
زنی که بیست یا سی سال در کنار شوهر خود زندگی کرده و با مشکلات زندگی جنگیده
و در غم و شادی او شریک بوده است، پیداست که اندک اندک بهار چهره اش شکفتگی خود را از دست میدهد
و روی در خزان میگذارد.
در چنین حالی که سخت محتاج عشق و مهربانی و وفاداری همسر خویش است،
ناگهان زن جوانتری از راه میرسد و در کوچه و بازار، اداره و مدرسه، با پوشش نامناسب خود،
به همسر او فرصت مقایسهای میدهد؛ و این مقدمه های میشود برای ویرانی اساس خانواده و
بر باد رفتن امید زَنی که جوانی خود را نیز بر باد داده است؛
و همهی خواهران جوان لابد میدانند که هیچ جوانی نیست که به میانسالی و پیری نرسد
و لابد میدانند که اگر امروز آنان جوان و با طراوتاند درفردای بیطراوتی آنان، باز هم جوانانی هستند که
بتوانند برای خانواده ی فردای آنها، همان خطری را ایجاد کنند
که خود آنان امروز برای خانواده ها ایجاد میکنند
