گفت و گوهای واقعی خدا با بندگانش(حدیث قدسی)

ای فرزند آدم! با مشیّت من، تو کسی شده ای که هر چه که برای نفست می خواهی انجام می دهی و با اراده ی من، نفس تو اراده میکند. و به فضل نعمت من بر تو، قادر به معصیت من شده ای و من بوسیله عصمت و عفو و عافیت، تو را موظّف به ادای واجبات کرده ام. در اثر داشتن بدگمانی به من از رحمتم ناامید می شوی، در صورتی که بواسطه ی احسان تو در نزد من، پاداش خوبی می توانی داشته باشی. چون من از ترسانیدن تو غافل نیستم و هنگام مغرور شدن هم تو را بازخواست نمی کنم. و برتر از فوق طاقتت، تکلیف نمی نمایم. از امانات (احکام و تکلیف الهی) آن اندازه به تو تحمیل کرده ام که طاقت تحمّل آن را داری. من از تو همان میزان راضی هستم که تو از من راضی باشی.