بیاید با هم رمان های خوب ایرانی رو بخونیم و نقد کنیم

داستان از زبان یک زن متاهل حکایت می شود . زنی که درگیر روزمرگی و سختی های زندگی زناشویی و بچه داری است . شوهر او امیر بلند پرواز است و در درجه اول به رویاهای خود می پردازد . راوی از خودش می گوید ، از احساسات زنانه خود ، خواهرانش ، مادرش و ... . شوهر زن بی وفا نیست اما هم قدم او نیز نیست . شوهر بی رحمی نیست اما گرم نیز نمی باشد .



داستان به صورت خط موازی نیست و رفت و برگشت های متعددی دارد .



وای خیلی قشنگ بود . دوسش داشتم . هر چند موضوعش چندان دلخواهم نبود ولی نوشتنش واقعا زیبا بود . بسیار روان و خوش خوان و با رفت و برگشت های هماهنگ و زیبا . هیچ جا زبان داستان شکسته نمی شه . از سبکش خوشم اومد . این کتاب قوی ترین کار خانم وفی هست و اولین رمان ایشون محسوب می شه . اگه این کار رو اولین رمانشون در نظر بگیریم باید منتظر رمان های بسیار خوبی از ایشون در سال های بعد باشیم ولی نمی دونم چرا رمان بعدی مثلا می شه رازی در کوچه ها که اصلا در سطح پرنده ی من نیست . یک چیز دیگه که بسیار خوشم اومد هیچ وقت نمی گه اما بلکه از کلمه ولی استفاده می کنه ! (کتاب را هم به ائلشن و ائلیار تقدیم کردن که به نظرم اومد اسم فرزندانشون هست . کلا اسمهای ترکی قشنگن البته دوست ندارم همزه تو اسم باشه .)



کتاب برنده جایزه بهترین رمان سال 1381 ، جایزه سومین دوره جایزه هوشنگ گلشیری و جایزه دومین دوره جایزه ادبی یلدا شده . همچنین کتاب از سوی جایزه ادبی مهرگان و جایزه ادبی اصفهان مورد تقدیر قرار گرفته است .