پیشنهاد سوم | برای انتخاب زیر پست تشکر بزنید . مطالعه کتاب از اول هفته آینده شروع میشه تا همه دوستان در جریان کتاب انتخاب شده و آغاز دوباره قرار بگیرن .
کافه پیانو - فرهاد جعفری - نشر چشمه
راوی داستان مردیست که در شغل قبلی خود یعنی دایر کردن دفتر روزنامه شکست خورده و اکنون در پی اختلافاتی با همسرش جدا از او زندگی می کند و کافه ای به نام کافه پیانو زده تا از طریق درآمد کافه ، مهریه همسرش پری سیما را تهیه نماید . کتاب به صورت فصل فصل است و هر فصل ماجرایی مربوط به یکی از مشتریان کافه یا گوشه ای از زندگی راوی ......
خوب یک جورایی مایه ناتور دشت و عقاید یک دلقک را داشت اما زیاد نه ، ضعیف یعنی با خوندنش می شد فهمید که نویسنده عاشق این دو تا داستان بوده اما خوب نه راوی مثل دلقک یک عاشق واقعی بود نه سنش واسه بحرانهایی مثل بحران های هولدن جالب بود . کلا یک جور وام گیری غیرمستقیم ضعیف بود . خیلی خیلی هم به زن بد نگاه کرده بود در حد میز و صندلی مثلاً . خیلی هم بدآموزی داشت ... این همه داریم می گیم تو فرهنگ ما به غلط به پسرامون یاد دادن ابراز احساسات نکنند داریم قضیه رو جا می ندازیم که این فکر غلطه ، دوباره این برگشته سر خونه اول که حالا خیلی هم مهم نیست بهم بگین دوست دارم ...... خیلی هم متناقضه ..... اخه وقتی داریم یک شخصیت روشن فکر رو نشون می دیم که عاشقه زنشه درسته وقتی می دونه صفورا چه جور آدمیه بیاره بکندش دست یارش :دی
یک چیزی که رو اعصابم بود شدید این پاراگراف های کتاب بود هر جا دلش خواسته بود الکی یک دفعه بین دو تا پاراگراف فاصله گذاشته بود انگار نه انگار این دو تا پاراگراف و مرتبطه مطلب هنوز تمام نشده و البته کلا علامت های ، یا ; براش مهم نبود زیاد هر وقت عشقش کشیده بود استفاده کرده بود
اما خیلی روون نوشته بود لحنش گرم بود متن سکته نداشت و روون پیش می رفت . بالاخره واسه تجربه لحن گرم و روونش و بعضی تکه های قشنگ بین گل گیسو و باباش می ارزه بخونیدش اما حرف خاصی واسه زدن نداره
