mona mona :
من كتاب رو تموم كردم
و اينكه بايد بگم یک بار خوندنش به عنوان شاهکار ادبی(البته براساس گفته ادبا!) بد نیست.سبک رمان به صورت سوررئالیسم است یعنی جریان سیال ذهن که کمی فهمیدن مطالب را دشوار می کنه به نظرم سبك نوشتنش يه جوري بود كه احساس ميكردم با ادبيات نسل ما همخوني نداره بيشتر نوشته ها وكتابهاي الان متني روان و قابل درك تر داره يعني يه جورايي الان راحت تر مطالب رو عنوان ميكنن اما اين كتاب نياز به دقت و فهم خاصي داشت برا دركش
يه مقدار درك منظور نويسنده برام مشكل بود در بعضي جاها چند بار يه جمله رو ميخوندم يا مجبور ميشدم چندتا پاراگراف يا صفحه رو به عقب برگردمم تا منظور نويسنده رو متوجه بشم
وديگه اينكه باید اعتراف کرد کلماتی مثل رجاله، خنزرپنزر و اثیری و... بعداز یک بار خواندن این کتاب در ذهن مي مونه باور كنيد معني بعضي از كلمات رو نميتونستم متوجه بشم
در كل ممنون از پيشنهاد اين كتاب پريسان جون
منم با نظرت کاملا موافقم مونا جان، کتابیه که برای یکبار خوندن ارزش داره، احساس پوچی و عدم اعتقاد به خدا در طول کتاب کاملا احساس ميشه و این ذهنیت برای خواننده پیش میاد که کاملا نویسنده به این حس رسیده، ولی نکته جالب برام اینکه اونجور که من سرچ کردم صادق هدایت از یه خانواده مرفه و با اصل و نصب بوده و به پوچی رسیده اما راوی داستان یک آدم سر خورده ست و به دنبال عشق و یا شاید خانواده بوده و به پوچی رسیده!!!
