این شتری است که در خانه هر کس می نشیند
اصطلاح و ضرب المثل بالا به عنوان تسلیت و همدردی به کار می رود تا مصیبت دیدگان را موجب دلگرمی و دلجویی باشد و متعدیان متجاوز را مایه تنبیه و عبرت تا بدانند که عفریت مرگ در عقب است و مانند شتر قربانی در آستانه در هر خانه ای زانو به زمین بزند تا بهره و نصیبی نستاند بر پای نمی خیزد.
آورده اند که ...
سه روز قبل از عید قربان یک شتر ماده را زینت می کنند و جمعیت بسیاری از هر طبقه و صنف دنبال او می افتادند و در شهر می گرداندند و برای او طبل و نقاره و شیپور می زدند و اشعار مذهبی می خواندند. این شتر از هر کجا می گذشت مردم دور او جمع می شدند و پشم حیوان را عوام الناس بخصوص زنان آرزومند مایه اقبال و دفع نکبت می دانستند به عنوان تیمن و تبرک از بدنش می کندند این آداب و رسوم سه روز به طول می انجامید و در این شتر گردانی به در خانه هر یک از اعیان و اشراف که می رسیدند شتر را به زانو درمی آوردند و از صاحب خانه به فرا خور حال چیزی می گرفتند. روز سوم که عید قربان بود و این حیوان زبان بسته را به طرز جانگدازی نحر می کردند و هنوز جان در بدن داشت که هر کس با خنجر و چاقو و دشنه حمله ور می شد و هنوز چشمان وحشت زده اش در کاسه سر به اطراف می نگریست که تمام اعضای بدنش پاره پاره شد گوشتهایش به یغما می رفته است از مبنای همین کار در زبان فارسی کنایات و مثالی وارد شده مانند شتر را کشتند. فلانی شتر قربانی شده، تا می رسد به اینکه این شتری است که در خانه همه کس می خوابد.
