۱۲:۰۶ ۱۳۹۴/۵/۳۱
شنبلیله سبزی اصلی قورمه سبزی ، غذای مطبوع ایرانی است . این گیاه در نواحی مختلف ایران ، مصر ، هند ، الجزیره ، ایتالیا و اسپانیا می روید . شنبلیله دارای مواد چرب ، مواد نشاسته ای ، مواد ازته ، مواد فسفره و ماده ای بنام گونل لین می باشد .
تركیبات شیمیایی:
البته این گیاه دارای طعم و اسانس معطر می باشد . تحقیقات جدید نشان داده است كه شنبلیله دارای اسید نیكوتینیك یا نیاسین كه ویتامین B3 نیز نامیده می شود ، میباشد . این ویتامین عامل جلوگیری كننده از بیماری پلاگرا می باشد و همچنین اثر گشاد كننده عروق را نیز دارا است .
خواص داروئی:
یكی از دانشمندان با تحقیقات زیادی كه روی شنبلیله انجام داد دریافت كه شنبلیله در رفع سل استخوانی اطفال بسیار موثر است . شنبلیله در طی قرون گذشته در ایران برای بسیاری از بیماریها مصرف می شده است . برای این منظور حتی از دانه شنبلیله استفاده شده است و بیماریها سریعاً بهبود پیدا می كند .
شنبلیله چون دارای مواد فسفره ،آهن ،ازته و یاستازهای مختلف می باشد تقویت كننده لوزالمعده نیز می باشد و بنابراین دستگاه هاضمه را بكار انداخته و لاغری های مفرط را از بین می برد .
شنبلیله بطور كلی شفادهنده بیماریهای روحی و جسمی است وحتی اثرات مفیدی در اشخاص مبتلا به مرض قند و سل ریوی و استخوانی دارد . در قدیم شنبلیله برای مداوای بیماری قند بكار می رفته است دانه شنبلیله با این همه خواص مفید دارای بوی ناپسند است بنابراین برای استفاده از آن دانه در شده آنرا با مواد معطر باید مخلوط نمود كه بوی بد آن را تا اندازه ای برطرف كنند .
طرز استفاده:
برای تهیه پماد شنبلیله 3 تا 4 قاشق سوپخوری در دانه شنبلیله را با سركه مخلوط كرده و برای رفع التهابهای سطحی پوست بدن مصرف كنید .برای تقویت عمومی بدن بهتر است كه دانه شنبلیله و گیاه آن را قبل از غذا مصرف كرد .
مضرات :
مضرات خاصی برای آن بیان نشده است .
