۱۲:۱۳ ۱۳۹۴/۵/۳۱
چغندر را از قدیم می شناختند و حتی در حدود چهار قرن قبل از میلاد باخواص درمانی آن آَشنا بوده و از آن استفاده می كرده اند. چغندر بطور بومی در ناحیه مدیترانه و شرق اروپا وجود داشته است و در حال حاضر در بیشتر نقاط دنیا كشت می شود . چغند دو نوع می باشد یك نوع آن چغندر معمولی است برنگ بنفش تیره و یا قرمز است و نوع دیگر آن چغندر قند است برنگ زرد روشن می باشد كه بمقدربسیار زیاد در نقاط مختلف دنیا برای استفاده از شكر آن شكت می شود . چغندر خوب آن است كه زیاد در خاك نمانده باشد و یا باصطلاح جوان باشد زیرا چغندری كه زیاد رسیده باشد سفت می شود .چغند پیر معمولا گردنی باریك درد و شیارهایی روی آن بوجود می آید .
تركیبات شیمیایی:
چغندر بسیار مغذی است و سرشار از مواد معدنی و ویتامین ها است .
در جدول زیر مقدر مواد آن در صد گرم چغندر آمده است .
انرژی 33 كالری
پروتئنی 1/2 گرم
چربی 0/06 گرم
هیداروكربن 7/2 گرم
كلسیم 11/1 میلی گرم
فسفر 20 میلی گرم
آهن 0/8 میلی گرم
ویتامین آ 5000 واحد
ویتامین ب 1 0/015 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/025 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/33 میلی گرم
ویتامین ث 17/62 میلی گرم
خواص داروئی:
برگ چغندر خواص درمانی بسیاری درد
1-بعنوان ملین و رفع یبوست بكار می رود
2-تقویت كننده كلیه است
3-درمان كننده التهاب مجاری ادرار است
4-بعنوان مصرف خارجی برای پانسمان زخم و درمان تاول مصرف می شود.
چغندر مخلوط با آب هویج دفع كننده سنگ كیسه صفرا نیز هست .
شربت چغندر بهترین نوشابه و تقویت كننده بدن و دافع سموم بدن است .
طرز استفاده:
برای درست كردن شربت چغندر با آب میوه گیری آب سه تا چهار چغندر خام
