درمان بدون دارو

درباره اسفناج

در آخرین مطالعات علمى كه درباره اسفناج به عمل آمده است معلوم شده است كه اسفناج داراى مقدار زیادى املاح معدنى است . در تجزیه علمى از صد گرم اسفناج نیز دریافته اند كه این گیاه مفید 510 میلى گرم سدیم ، 375 میلى گرم پتاسیم ، 46 میلى گرم كلسیم ، چهل تا پنجاه میلى گرم آهن ، 37 میلى گرم فوسفور، 37 میلى گرم منیزیوم ، 29 میلى گرم گوگرد، 6/0 میلى گرم منگنز، 45/0 میلى گرم روى ، 13/0 میلى گرم مس ، ید و آرسنیك دارد. همچنین ویتامین هاى ((ب )) و ((ث )) و كاروتن و ویتامین ((ب 9)) كه به نام اسیدفولیك خوانده مى شود و ویتامین ((ب 12)) كلروروفیل ، اسپى تاسین مركب از ماده (آرژى نین ولیزین ) موسیلاژ (مواد لعابى )، گلوسید 7 گرم ، پروتیدها 2 گرم و لیپیدها كمتر از 5/0 گرم در اسفناج وجود دارد.بطور خلاصه این سبزى كمبود املاح معدنى بدن را جبران مى كند، ضد كم خونى است و قلب را تقویت مى كند و جاروى مجارى دستگاه هاضمه است .خانم ((دونپورت )) كه صد و یازده سال عمر كرد عمر طولانى خود را در اثر سه عامل : خوشحالى تنفس عمیق مصرف اسفناج ، مى دانست .

اسفناج را در موارد زیر مصرف كنید :

1) به صورت خام به شكل سالاد كه در ابتدا شرح آن را دادیم .

2) اگر مبتلا به ضعف بدن و یا اعصاب هستید چند روز صبح یك لیوان آب اسفناج و آب شاهى را مخلوط كرده و بنوشید.

3) تخم اسفناج را اگر به مقدار پنج تا ده گرم در یك فنجان آب جوش دم كنید و بنوشید چنانچه مبتلا به یبوست باشید آن را درمان خواهد كرد.

4) برگهاى اسفناج را اگر در روغن زیتون بپزید و آن را به صورت پماد روى زخمهاى سوختگى ، جرب و زخمهاى جلدى بگذارید خیلى زود التیام خواهد یافت .

5) آب اسفناج پخته را به جاى چوب پاناما براى شستشوى لباسهاى پشمى سیاه به كار مى برند كه هم آن را بطور كامل پاك مى كند و هم برق و جلاى خاصى به آن مى دهد.

چه كسانی نباید اسفناج بخورند ؟

1- كسانى كه از كبد مى نالند و بیمارى كبدى دارند.

2- كسانى كه رماتیسم دارند.

3- كسانى كه درد مفاصل دارند.

4- كسانى كه سنگ یا شن كلیه دارند.

5- كسانى كه ورم روده و یا معده دارند. چون اسفناج به علت داشتن اوكسالات دوپتاس و آهك براى این اشخاص ‍ مضر است