۱۴:۵۵ ۱۳۹۴/۱۰/۱۳
⚠️⚠️توجه توجه
⛔️کرک یا پرزی که روی به می باشد، هضمش سنگین است و برای حلق و صدا مضر می باشد، لذا باید قبل از خوردن به پرزهای روی آن را پاک نمود.
⛔️مصرف "به" به صورتنرسیده مضر است زیرا "به" نرسیده و کال رگ های بدن را مسدود می سازد؛ پس هنگام انتخاب، "به" های زردرنگ و رسیده را انتخاب کنید و اگر نرسیده و سبز هستند چند روزی در دمای اتاق قرار دهید تا برسند.
⛔️جویدن هسته ی "به" یا همان "به دانه" به میزان کم برای تقویت نیروی جنسی و رفع کندی دندان مفید است اما هرگز نباید آن را به صورت له شده یا خرد شده، جوشاند و خورد؛ زیرا با این کار، موادی به نام آمیگدالین در «دانه به» تجزیه (هیدرولیز) می شوند و اسید سیانیوریک تولید می کنند که اسیدی خطرناک است. با مکیدن یا خوردن دانه به، لعاب از روی آن جدا و دانه بدون هیچ تغییری دفع می شود؛ در این صورت خطر تولید اسید سیانیوریک وجود ندارد، اسید سیانیوریک فقط با له یا خرد شدن دانه در محیط معده تولید می کند
