اینم واکنش محبت آمیز علی مسعودی به اون بحث مدیون بودن و ... :
سلام دوستان عزيز. امروز ميخوام يه كم دلي باهاتون حرف بزنم ميگن هر آنچه از دل برآيد،به دل هم نشيد.
بيست سالي ميشه كه خودم رو به هنر اين مملكت بند كرده ام خيلي سختي كشيدم نه بچه پولدار بودم نه فك و فاميل گنده اي داشتم نه پارتي فقط يه خدا و يه امام رضا و دعاي خير پدر ومادر .امروز كه به اين توفيق رسيدم كه مردم عزيز و شريف ايران اين بنده حقير رو مورد لطف خودشون قرار ميدن مديون عزيزاني هستم كه ميخوام همين جا از تك تكشون تشكر كنم
اول مهران مديري عزيز كه بيست سال پيش وقتي يه جوان شهرستاني با بيست آيتم رفت پيشش با روي باز قبولش كرد.
دوم از رفيق و برادر بزرگم رضا عطاران عزيز كه درست نوشتن رو يادم داد و طي اين سالها عين كوه پشتم ايستاد
سوم از مجيد صالحي عزيز با اينكه سنن از من كوچيكتر بود ولي هميشه واسم بزرگي كرد و نذاشت هيچوقت كم بيارم.
واما رامبد عزيز ممنونم ازت به خاطر اينكه اصرار كردي و من رو به برنامه خوبت آوردي.
ممنونم وقتي ده سال پيش اومدي خونه من و تا صبح خنديديم قول دادي يه روز برنامه اي ميسازي و من رو به عنوان استند آپ معرفي ميكني و يه ساعت توضيح دادي كه استند آپ چيه و من نفهميدم و آخرش گفتي ول كن بيا خاطره تعريف كن .
ممنون از تو اي رامبد عزيز كه در بدترين شرايط روحي و كاري من به سراغم اومدي و پام وايستادي كه من مردم ايران رو بخندونم .ممنون رامبد عزيز كه فصل تازه اي در زندگي حرفه اي من آغاز كردي ممنون از تو كه باعث شدي براي شادي روح پدرم فاتحه و سلامتي ننه در برنامه تو مردم عزيز ايران دعا كنن شادي و لحضات خوش امروزم رو مديون تو هستم.
ممنون كه ماها رو دور هم جمع كردي.
ممنون كه تو برنامه ات درست خنديدن، درست استفاده كردن، زياد مطالعه كردن، به هم كمك كردن و شاد بودن رو ياد آوري كردي ممنون رفيق ممنون رفيق ممنون رفيق .
دست هر چهار تا عزيز رو ميبوسم
ياعلي.
