شعر و شیدایی

بودنم بی تو محال است نباید بروی

زندگی زیر سوال است نباید بروی

بنشین تا نشمارم گذر ثانیه را

بی تو یک ثانیه سال است مبادا بروی

غیبتت را نتوان هیچ تحمل بکنم

در دلم جنگ و جدال است مبادا بروی

دل تو با دل من کی به تفاهم برسد

همدلی شرط وصال است مبادا بروی

کلمات از لب تو جاری و ساری بشود

حرف تو شعر زلال است مبادا بروی

در بزن گاه خطر عازم صحرا نشوی

موقع صید غزال است مبادا بروی

سوز و سرمای شدیدی پس آبادی ماست

زوزه ی گرگ و شغال است مبادا بروی

ای عسل باده حرام است ولی روی لبت

دو سه تا بوسه حلال است مبادا بروی!

علی قیصری