شعر و شیدایی

قطارازمبداء تهران به...آری راه می افتد
به شکلی که همیشه دوست داری راه می افتد

به آتش میکشدداروندارلحظه هایش را
وآوازپرازدرد قناری راه می افتد

همیشه یک نفرمی ماندوآن دیگری ساکت
بدون حرفی وقول وقراری راه می افتد

وپشت شیشه های ایستگاه بی مروت هم
صدای دلخراش بیقرای راه می افتد

توعاشق نیستی زیراحقیقت رانفهمیدی
که ازچشمان عاشق رودجاری راه می افتد

خداپشت وپناهت کاش یک شب جای من بودی
بفهمی غصه راوقتی که یاری راه می افتد

میان سوت غم گم میشوم تکرارتاریخ و...
دوباره ریل هازیرقطاری راه می افتد

امیدصباغ نو