شعر و شیدایی

تا صبحدم به یاد تو شب را قدم زدم
آتش گرفتــم از تو و در صبحدم زدم

با آسمان مفاخره کردیم تاسحر
او از ستاره دم زدومن ازتو دم زدم

او با شهاب بر شب تب کرده خط کشید
من برق چشم ملتهب ات را رقم زدم

تا کور سوی اخترکان بشکند همه
از نام تو به بام افق ها،علم زدم

با وامی از نگاه تو خورشیدهای شب
نظم قدیم شام و سحر را به هم زدم

هرنامه را به نام وبه عنوان هرکه بود
تنهـا به شوق از تو نوشتن قلم زدم

تا عشق چون نسیم به خاکسترم وزد
شک از تو وام کردم و درباورم زدم

از شادی ام مپرس كه من نیز در ازل
همراه خواجه قرعه ی قسمت به غم زدم

#حسين_منزوى