شعر و شیدایی

دامنی دو خته ام ، با گل زیبای غزل
تا بپو شی همه شب ، دامن رویای غزل  

کو تهش  کردم ، اگر خواب  مرا دید  تنت 
شب به آغوش بگیری ، به درازای غزل  

جای یک بو سه کم آورده ،  نخ خا طره ام 
هر که پر سید بگو ، سّر و معمای غزل  

تحفه  ای  نیست  کلام  غزلم  در  خور تو 
مثل ماهیست که افتاده ، به دریای غزل  

ماهت  افتاده به مینای  خیالم  همه  شب 
نگرانم نر سد عشق ، به مینای غزل