۲۲:۱۵ ۱۳۹۴/۱۰/۱۹
گر بیایی در برم ، همچون بهاران بارمت
تا به سرسبزی و شادی بارها وادارمت
آن چنان سیمین تن و چون گل لطیفی ، خوب من
ترس دارم لحظه ای را در بغل بفشارمت
عطر گیسوی تو دلها برده از پیر و جوان
عنبر و عود دلم ، حالا کجا بگذارمت
خاطرم آزرده میگردد ز هجرانت ، صنم
بر خدا هم ، میبرم حسرت ، به کی بسپارمت
چون شدی رنگین کمان قلب من در زندگی
روشنی بخش دلم ، در زندگی بشمارمت.!
محمد نوید فهبد