شعر و شیدایی

عشق ممنوعهٔ من باز هوایت کردم
توی این خلوت شب باز صدایت کردم

سیب سرخی شدی و دست رقیب افتادی
من چو حوّا نشدم ، زود رهایت کردم

او به تو داد دل و قلب تو هم راضی شد
از غمت سوختم و باز دعایت کردم

گرم آغوش رقیبم شدی و یادت رفت
قبل او در دل خود همچو خدایت کردم

رفته ای با دگری و دلم از غصه شکست
باز هم این دل بشکسته فدایت کردم

گر ز پیش تو برفت و دل تو تنها شد
پیش من باز نگرد چونکه رهایت کردم