شعر و شیدایی

مناجات بسیار زیبا از داریوش اقبالے

یا رب دل پاک و جان آگاهم ده
آه شب و گریہ سحر گاهم ده
در راه خود اول ز خودم بیخود کن
بیخود چو شدم ز خود بہ خود راهم ده
الهے یکتایے، بے همتایے، قیوم و توانایے
بر همہ چیز بینایے، در همہ حال دانایے
از عیب مصفایے، از شرک مبرایے
اصل هر دوایے، داروے دلهایے
بہ تو رسد ملک خدایے.
خدا وندا قسم بر اخترانت، بہ حق حرمت پیغمبرانت
بہ راز غنچه نشکفتہ در باغ،
بہ درد لالہ ے بنشستہ با داغ
بہ پاکے زلال چشمہ ساران
بہ عمر کوتہ یک قطره باران
خداوندا قسم بر پاک بازان، بلند آوازگان و سر فرازان

چنان اندیشہ اے بر من عطا کن
کہ تقدیرے کہ از آن ناگزیرم

توانم جبر و قهرش را پذیرم
ویا عزمے چنان پیگیر بخشم
کہ نا تقدیر را تغییر بخشم
توانایے ده اے بانے تقدیر
کہ بشناسم بہ هم تقدیر و تدبیر.
الهے،
نام تو ما را جواز، مهر تو ما را اعجاز
شناخت تو ما را امان، لطف تو مارا عیان
الهے
ضعیفان را پناهے، قاصدان را بر سر راهے، مومنان را گواهے
چہ عزیز است انکس کہ تو خواهے........