شعر و شیدایی

ابیاتی که مصراع دوم آنها مشهورتر است:

1- گر دایره‌ی کوزه ز گوهر سازند

از کوزه همان برون تراود که در اوست.

(بابا افضل)

2- با سیه دل چه سود گفتنِ وعظ

نرود میخ آهنین در سنگ

(سعدی)

3- هر دم که دل به عشق دهی، خوش دمی بود

در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

(حافظ)

4- چنین است رسم سرای درشت

گهی پشت به زین و گهی زین به پشت

(فردوسی)

5- امیدوار بُوَد آدمی به خیر کسان

مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان

(سعدی)

6- صوفی نشود صافی، تا در نکشد جامی

بسیار سفر باید، تا پخته شود خامی

(سعدی)

7- در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب

یارب! مباد آن که گدا معتبر شود

(حافظ)

8- در محفل خود راه مده همچو منی را

افسرده‌دل، افسرده کند انجمنی را

(قائم مقام)

9- مرو به هند و بیا با خدای خویش بساز

به هر کجا که روی، آسمان همین رنگ است

(عليرضا جلالي)

10- خلوت دل نیست جای صحبت اضداد

دیو چو بیرون رود فرشته در آید

(حافظ)

11- زلیخا مُرد از این حسرت که یوسف گشته زندانی، 

چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی (صائب اصفهانی)

12- زلیخا گفتن و یوسف شنیدن 

شنیدن کی بُوَد مانند دیدن