شعر و شیدایی

باز هوایی شده ام رو به هوایم بتاب
ماه قشنگم هوس ات از دل من برده تاب

باز هوایی شده ام نم نم باران گرفت
خاطره ی آن شب ابری به فضا جان گرفت

از پس هر پنجره باران به تماشا نشست
عکس رخت در نظرم خنده کنان نقش بست

وسوسه ی بوسه ی داغت به دلم چنگ زد
رنگ لبت بر لب خاکستریم رنگ زد

باز شد اندازه ی تو حلقه ی دستان من
سست شد از لمس تنت پایه ی ایمان من

خواب جوابم ندهد چون که خیالت نرفت
از دل من ثانیه ای شوق وصالت نرفت

پلک که بر هم بزنم پلک گشایی به ناز
چشم که بر هم بنهم رخ بنمایی تو باز

عطر تو پیچید دلم ریخت کجایی کجا؟
یا که نشانی بده یا زود به سویم بیا