شعر و شیدایی

قسم خوردم به چشمان تو هرگز دل نمی‌بندم
كمك كرده غرورت تا بمانم پای سوگندم

نبوده بین ما حتى نگاهی و همین یعنی
به قانون حیای عشق پابندی و پابندم

میان عشق و اشك از روزهای دور پیوندی‌ست
پر از اشك است چشم من كه لبخند خداوندم

چه بی‌چون و چرا دستت سپردم اختیارم را
منی كه سخت استدلالی و لجباز و یك دنده‌م

دل من با خیال وصل تو آرام می‌گیرد
تو اقیانوس آرامی و من غوغای اروندم

كنارت كشف‌های تازه‌ای از عشق خواهم داشت
تو یك مضمون بكر و نابی و من یك هنرمندم

تو مجنون باش اما بین من فرق است با لیلی
نخواهد بود سهم هیچ‌كس غیر از تو لبخندم

بشری_صاحبی