شعر و شیدایی

تف به باور های شومت تف به ایمانت رفیق

تف به دامانی که پروردست این سانت رفیق


از چه حاشا میکنی خونخواری ات را مانده است

تکه های قلب خونم لای دندانت رفیق


«رام» بودی آمدی و «مار» وحشی میروی

کاملا عکس هم اند آغاز و پایانت رفیق


هی مرا انداختی،برداشتی،انداختی

قوطی کبریت بودم محض دستانت رفیق


رفتی امامثل نقل گرگ وآدم ماندنیست

بر تنم آثاری از چنگال برانت رفیق


#مجتبی_سپید