شعر و شیدایی

دریا لب ساحل را ، هرثانیه مى بوسد
این سنت او عشقست،عشقى كه نمى پوسد

اما دل آدمها، اندازه دریا نیست ..........
عشقى كه به هم دارند آنقدر شكوفا نیست

ما عاشق اگر بودیم ، بى واژه نمى ماندیم
دیوانگى هم را بیهوده نمى خواندیم

اى كاش براى ما ،دریا شدن آسان بود

در سینه ما هر روز امواج خروشان بود

اى كاش كه آدمها دلتنگ نمى مردند
دلواپسى هم را از یاد نمى بردند

من قطره بارانم ، كافیست تو دریا شى !؟!
ساحل پر تنهاییست، عشقست اگر باشى