شعر و شیدایی

دیده را صد بار شستم ، وا نشد
آنچه را گـم کرده ام ، پـــــیدا نشد

هرکسی با شیوه ای دل را شکست
یک نفـــــر دلســوز حـال مـا نشــد

هیچ کس در دل شکستن ، مثل تو
خشک وبی احساس و بی پروا نشد

وعده هایی را که دادی، پـوچ بود
قول هایت، هیچ یک اجــرا نشــد

گم شدی همواره در کابوس هــا
خواب تو ، یکـــــبار هم رویـا نشد

چهره از آئیـــــــــنه تا آئــــینه ای
فرق ها دارد ، ولـی زیـــبـــا نشد

باز ، موکــول به فــردا می کنی؟
درد این دل ، چاره تا فـــردا نشد

ادعای عاشقی ، حرف است، حرف
هر دلی ، هم وسـعت دریـا نشد...