شعر و شیدایی

مثل موسیقی آرامى که خوابت مى کند
عشق مى ٱید به آسانى خرابت مى کند.

هر چه مى گویى که بگذر دورى از او بهتر است
فال حافظ باز با شعرى مجابت مى کند.

مى شکستى کاش با حرفى سکوتم را که گاه
خواهش یک شیشه را سنگى اجابت مى کند.

خمره خمره دردها را مى گذارم زیر خاک
دل نترس این خمره ها روزى شرابت مى کند.

زندگى بى عشق یا مردن به جرم عاشقى
قبر گاهى در دل تاریخ قابت مى کند