شعر و شیدایی

امشب بغلم کن کمی آرام بگیرم
آن قدر فشارم بده اصلاً که بمیرم

این گونه در آغوش تو مردن چه قشنگ است!
وقتی که به عشق تو گرفتار و اسیرم

روزی که به صد عشوه از این کوچه گذشتی
از بخت بلندم به تو افتاد مسیرم

دل بُرده ای از من چه بخواهی چه نخواهی
در دام تو افتادم و باید بپذیرم

محتاج نَمی از نَمِ دریای لبِ توست
لب های تَرَک خورده ی مانند کویرم

امشب بغلت امن ترین نقطه ی دنیاست
قدری بغل و بوسه و...بگذار بمیرم...