شعر و شیدایی

دفترم خیس و سایه هایت نیست
شک ندارم که شعر بی تو گریست

حس و معنای شعر٬ یعنی تو
بی تو معنای شعرهایم نیست

راستی٬ از خودت نمی پرسی؟
آنکه با لحظه٬لحظه های توزیست

تازگی ها چرا کناره گرفت؟
گوشه ای درخودش شکست وگریست

گفت از آن دقیقه های قشنگ
آن خیال خوشی که با تو یکی ست

سرد وبی روح سایه اش پاشید
صفر تنها٬ که با تو می شد بیست.

می گذاری ومی روی ... باشد!
حرف آخر همیشه خواهش نیست.