شعر و شیدایی

راز دل فاش کنم ،بی تو مرا یار نبود
جز تو انگار کسی عاشق این زار نبود

روزو شب از غم عشق تو گرفتار شدم
چاره ای بر دل ویرانه و غمبار نبود

رفتی و رفتن تو داغ دلم تازه نمود
حیف این اشک ترم لایق دیدار نبود

شهره ی شهر شدم،ورد زبانها گشتم
آه و صد آه که دل محرم اسرار نبود

سینه پر بود ز صد خاطره از بودن تو
رفتنت آتش جان بود و به گفتار نبود

من که مشتاق وصالم،تو ز من دور شدی
ور نه دل در طلب این همه اصرار نبود

عاقبت دست به دامان خدا خواهم شد
زان که درمحضر او اصل، به اقرار نبود