شعر و شیدایی

ما همان مست و خرابیم دوایی بفرست
نقش ِ حَک گشته بر آبیم دوایی بفرست

با خیال ِ تو در ِ هر غزلی بوسه زدیم
شعله ور مثل ِ کبابیم دوایی بفرست

گُر زدی در دل ِ ما با عطشی مانده به جا
ما کویری و مذابیم دوایی بفرست

کولی شهر ِ جنون ِ دل ِ ما بی تاب است
بی تو در رنج و عذابیم دوایی بفرست

راز ِ ما پرده ی پندار ِ تعقُل بدرید
وای از این غائله خوابیم دوایی بفرست

درد و درمان تو خواهیم ، خدایا مددی
ما بگرداب ِ شهابیم ، دوایی بفرست

رنگ ِ احساس ِ(طلا)یی زده ای بر غم ها
عاشق ِ شعر شبابیم دوایی بفرست

طلعت خیاط پیشه