شعر و شیدایی

من روزگار غربتم را دوست دارم
این حس و حال و حالتم را دوست دارم

یك عكس كوچك توى جیبِ كیفِ پولم
تنها ترین هم صحبتم را دوست دارم

بر عكس آدم هاى دل بسته به دنیا
هر تیك و تاكِ ساعتم را دوست دارم

امشب دوباره خاطرت مهمان من بود
مهمانى بى دعوتم را دوست دارم

هر چند باعث مى شود هر شب ببارم
اما دل كم طاقتم را دوست دارم

عادت شده این گریه هاى بى تو ، هرچند
مى خندى امّا عادتم را دوست دارم