شعر و قصه های کودکانه

 

 

 

یکی بود یکی نبود

 

زیر گنبد کبود

 

کفشی بود که بند نداشت

 

بندای بلند نداشت

 

رفت و رفت به خاک رسید

 

یه دونه کرم خاکی دید

 

گفت: تو بند من می شی نازت کنم؟

 

ببندمت بازت کنم!

 

کرمه گفت: نه، نمی شم

 

آخه من تشنه می شم، گشنه می شم

 

زیر خاک ژینگول و وینگول می خورم

 

صبح تا شب وول می خورم

 

من جایی بند نمی شم

 

برو بند خودتو پیدا بکن

 

من برات بند نمی شم