من و فیلم دختر
من دیشب این فیلم و دیدم خیلی خوشساخت و قشنگ بود شاید چون موضوعش برام جالب بود انقدر باهاش گریه کردم چون اصلا فیلم گریه داری نیست و من در صحنه های گریه میکردم که هیچ کس در سالن گریه نمیکردم ولی من به پهنای صورت اشک میریختم جوری که همسر کپ کرده بود البته امیر به این گریه های بی ربط من عادت داره و اصلا از این اخلاق من خوشش نمی آد ولی من چی کار کنم اشکم لب مشکمه یه اعترافم بکنم تا اینجا اومدم: من با موسیقی ام گریه میکنم میرم کنسرت تا شروع میکنن به پخش موزیک من اشکم در میاد حالا موسیقی هایی که راجع به ایران باشه که هیچی
