آغوش اجباری
قسمت نود و چهارم
حرفش روم سنگینی می کرد ... نمی دونم چرا حرفش دلمو آزار داد ... رفتم اتاقم ... حسام هم دنبالم اومد ... بغض کرده بودم ...
حسام گفت :
- خودتو ناراحت نکن ... اون بهت حسودی می کنه وگرنه از حرفش منظوری نداشته ... خواست لجتو دربیاره
بابام همش از تو پیش اون می گه ... واسه همینه ...
بغلم کرد و آروم شدم
سکوت کردم و هیچی نگفتم ... دیگه کم کم به طعنه هاش عادت کرده بودم ...
یه روز حسام کل خانوادشو به مناسبت برگشت عمو و زن عمو از شهرستان دعوت کرده بود ...
چون خودم دیگه غذا یاد گرفته بودم , خودم غذاها رو درست کردم
سنگ تموم گذاشته بودم ... همه انگشت به دهن مونده بودن ... از چشمای بابا و مامان و حسام
تحسین رو می خوندم ... از چشم بقیه تعجب ...
سفره از نوع رنگی چیده شده بود
خورشت قیمه
پلو
قرمه سبزی
سبزی پلو با ماهی
سوپ جو
دو نوع سالاد
بعد شام , تو آشپزخونه داشتم ظرف ها رو تمیز می کردم ... هاجر صدام زد :
- حنا جان
- بله هاجر خانم ؟
- عزیزم دستمال کاغذی کجاست ؟
- صبر کنین خودم میام
- نه عزیزم زحمت نکش , بگو خودم میارم
- تو اتاق تو دراور اولین کشو هست
چند دقیقه گذشت که دوباره صدام زد :
- حنا با حسام یه لحظه بیاین
ظرف ها رو رها کردم و با حسام رفتیم تو اتاق
- بله هاجر خانوم ؟
- حنا تو قرص ضد بارداری می خوری ؟
سرمو زیر انداختم ... حسام جای من جواب داد :
- آره ... چرا ؟
- نباید بخوره
بازم حسام جواب داد :
- ولی ما هنوز نمی خوایم بچه دار بشیم
- نگفتم بچه دار شین ولی حنا بچه س , این قزص ها بده ، رحمش معیوب می شه ... خودت جلوگیری کن
داشتم از زور شرم آب می شدم ... اون شب دیگه روم نشد سرمو بلند کنم ...
حسام گفت که دیگه لازم نیست قرص بخورم و همه کشوها رو زود زود چک می کرد ...
چند هفته ای گذشته بود ........
