داستان یکی مثل تو 🌺
قسمت دهم
بخش دوم
مامان گفت : این طوری بهش نگاه می کنی ؟ من نگرانتم , می ترسم ... اخم می کنم چون نمی خوام با تو دهن به دهن بشم ...
گفتم : مادر من از چی می ترسی ؟ چرا این ترس رو در مورد سهراب و رستم نداشتی ؟ من چه خطایی کردم که اینقدر به من حساس شدی ؟
بابابزرگ گفت : صبر کنین ... ساکت باشین ... خوب ماهرو جون , دخترم ... حرفش منطقیه ... اونطوری منو نگاه نکن , باید با واقعیت زندگی روبرو شد ...
حرف حق می زنه بچه ... مگه تو اینقدر نگرانش نیستی ؟ ... مگه نمی ترسی خطا کنه ؟ ... خیلی خوب بدش دست یکی از دخترای امروزی , پدر صاحبشو درمیاره ... نمی ذاره از جاش جم بخوره ... خودتم خلاص کن ...
یک قلم کاغذ هم بیار ... برزو باید تعهد بده ...
اگر در این موارد هر کاری کرد , همه ی عواقب کار با خودش باشه ... فردا نمیاد اینجا بگه اشتباه کردم , کارم درست نبود ، شما چرا گذاشتین این کارو بکنم ؟ ما همه ی مسئولیتشو واگذار می کنیم به خودت ... ظاهرا نمی شه تو رو منصرف کرد و تصمیمت رو گرفتی ...
رستم گفت : صبر کنین بابابزرگ ... چی رو بره زن بگیره ؟ بیچاره می کنه خودشو ...
سهراب گفت : بابا ول کنین ... پدرزنش پولداره , دستشو می گیره زندگی می کنن ... چرا سخت می گیرین ؟ مگه ما چیکار کردیم ؟ ... یکی می زنیم تو سرمون یکی تو سر زندگی ... چشمش چهار تا بشه اونم همین کارو بکنه ، حالا که گوش شنوا نداره ...
همه با هم بحث می کردیم و مامان با چشم هایی که نگرانی ازش می بارید , به من نگاه می کرد ...
احساس می کردم حالت نگاهش فرق کرده ... اون تا آخر شب که خونه ی مامان بزرگ بودیم , حرفی نزد و نظری نداد ...
آخر شب , رستم ما رو رسوند و رفت ... در حالی که هنوز داشت منو نصیحت می کرد ...
ناهید گلکار
