گندم زارهای طلایی 🌾🌾
قسمت سی و دوم
بخش دوم
تمام اتاق ها تمیز شد ...
ظهر بود ... برای ناهار از زبیده خانم خواستم ازشون نخواد تو صف بایستن ... سیب زمینی ها رو بیاره و دور هم بخوریم ...
زبیده برای اینکه ظرف کثیف نشه , معمولا از بشقاب و قاشق ها استفاده نمی کرد مگر در مواقعی که چاره ای نداشت ... اون روز هم ما نون و سیب زمینی رو تو دست گرفتیم و خوردیم ...
ولی این بار احساس کردم صورت بعضی از بچه ها تغییر کرده و همون روز با خودم عهد کردم کارم رو با جدیت ادامه بدم ...
آقا یدی از انبار طناب آورد و تو سالن از این طرف به اون طرف کشید ... باید تا شب لباس ها و ملافه ها خشک می شد ...
گفتم : زبیده خانم , بخاری توی سالن رو روشن کن و تا می تونی زیادش کن ... پول اونم فردا من می دم ... اصلا هر چی بخوای سوخت می خرم ...
پولی که علی پیش من گذاشته داشت برای کار خیر مصرف می شد و این بهترین خیرات برای خودش بود ...
اون روز ما فقط تونستیم اتاق ها رو تمیز کنیم و غروب شد ...
بقیه وقت رو به خشک کردن لباس و مرتب کردن اتاق ها صرف کردیم ...
به بچه ها که شام دادم , از خستگی داشتم غش می کردم ...
نشستم روی یک صندلی چوبی که کنار دیوار بود ... چشمم رو بستم و سرمو تکیه دادم به دیوار ...
احساس کردم دستی کوچیک دستم رو گرفت ... چشمم رو باز کردم و نگاه کردم یک دختر دو سه ساله و نحیف , با چشمانی عسلی و قشنگ داشت با محبت خاصی به من نگاه می کرد ...
گفتم : جانم چی می خوای ؟
گفت : شما مادر من میشی ؟
مونده بودم بهش چی بگم ؟ هنوز آمادگی جوابگویی به اونا رو نداشتم ...
گفتم :اسمت چیه خانم خوشگل ؟ ...
گفت : آمنه ...
دستشو تو دستم گرفتم و بوسیدم و گفتم : باشه عزیزم ... تو حالا برو , من میام پیشت ... الان زبیده خانم ناراحت می شه تو از اتاقت اومدی بیرون ...
نگاه پر از امیدی به من کرد و رفت ...
ناهید گلکار
