یادم باشد حرفی نزنم که به کسی بر بخورد نگاهی نکنم که دل کسی بلرزد خطی
ننویسم که آزار دهد کسی را که تنها دل من ؛ دل نیست گاهی جریان زندگی،
آنقدر سخت می شود که کار از توکل کردن به خدا و کمک خواستن از او می
گذرد... گاهی زمان، آنقدر سخت می گذرد، که نه دلداری، دردی را دوا می کند و
نه صبر... گاهی آنقدر تنها میشوی که حرف های دیگران، برایت پوچ و مبهم می
شود... گاهی فکر می کنی مخصوصا در بازی زمانه گرفتار شدی، طوری که دیگر راه
گریزی نیست... می دانم، آنقدر زندگی برایت سخت می شود که تنها، فکر نیستن
آرامت می کند، فکر مردن... ولی یک چیز را خوب می دانم، خداوند زمانی به
فریادمان می رسد، که حتی در خیالمان هم تصور نمی کنیم، فقط باید بخواهیم...
با تمام وجود...
