درباره ایمپلنت دندان بیشتر بدانیم:
در روش های قدیمی تر به علت ساختارهای سطح ایمپلنت های دندانی، زمان درمان طولانی تر بوده و در نتیجه زمان تحویل پروتز به بیمار پروسه طولانی تری را طی می کرده است. امروزه با ایجاد فناوری های نانو تکنولوژی و پیشرفت های چشمگیر در زمینه ایمپلنت (implant)، طول این دوره درمان بسیار کوتاه گردیده است. در گذشته به ازای هر واحد دندان از دست رفته، حداقل یک ایمپلنت دندان مورد استفاده قرار می گرفت اما در روش های جدید درمان بیمار و دندانپزشک این شانس را دارند که از تعداد ایمپلنت کمتری برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاد شود.
به این ترتیب بیمار قادر خواهد بود. در هر فک با قرار دادن 4 تا 6 ایمپلنت تی سی دندان های دست رفته را جایگزین کند. این مسئله در مورد بیمارانی که تعدادی از دندان های فرد را از دست داده اند و تعدادی را هنوز دارند نیز صدق می کند. رویای استفاده از دندان در همان روز خیلی زود به حقیقت مورد اطمینان بودن آن محرز شده است. به این ترتیب بیمار در ابتدای صبح جراحی آونک خود را انجام می دهد. سپس قالبگیری در همان صبح انجام شده و بقیه مراحل آماده سازی پروتز در لابراتور اختصاصی پروت های دندانی طی می شود. به بیمار دستورات رژیم غذایی و بهداشتی داده می شود و بیمار جهت استراحت مرخص می گردد. سپس بیمار عصر همان روز جهت گرفتن روتز نهایی خود به مطب مراجعه می کند این تکنیک در حال حاضر به علت مقبولیت کلینیکی و علمی در بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان نظیر و آمریکا و اروپا در حال استفاده می باشد.
در سه سال اخیر بیش از 300 عنوان مقاله و نشریات معتبر علمی در این زمینه به چاپ رسیده و نتایج درخشان آن در سراسر دنیای گزارش گردیده است.
منبع: http://implantdandan.com/
