مرکز کنترل بیماری اعلام کرده است که در سال‌های اخیر تعداد کودکانی که از کمبود توجه و بیش‌فعالی رنج می‌برند، بیشتر از گذشته شده است. در سال 2003 این رقم معادل 7.8 درصد بود که در سال 2007 تا 9.5 درصد افزایش پیدا کرد و همچنین در سال 2011 به 11 درصد رسید.



به گزارش واشنگتن پست، علل افزایش تعداد کودکان بیش فعال به مسائل متفاوتی برمیگردد که مهمترین آن ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است. احتمالا این کودکان در بخش های مربوط به توجه و تمرکز در مغز دچار نقس جزئی هستند.



طی یک دهه گذشته، تعداد کودکانی که دارای اختلالات رفتاری و حواس هستند بیشتر شده است. یک معلم مقطع دبستان می گوید حداقل 8 نفر از 22 دانش آموز خود دارای این گونه اختلالات هستند.



آنجلا هانسکوم روانشناس کودکان، می گوید:« کنترل کودکان بیش فعال در مدرسه و نشاندن آنها بر روی نیمکت برای ساعت های طولانی بسیار مشکل است. بسیاری از این کودکان از کمبود اعتماد به نفس رنج می برند و خود را خوب و شایسته نمی دانند.»



در حالی که به دلیلی شیوه و روش زندگی مدرن، کودکان بیش از اندازه با تکنولوژی و بازی‌های کامپیوتری در تعامل هستند، انرژی خود را نمی توانند در محیط آزاد و با دویدن و بازی کردن جسمی آزاد کنند. به همین دلیل به خاطر انباشت انرژی، آن را از طریقی بیمارگونه آزاد می کنند.



بیش‌فعالی دارای ویژگی‌های بارزی است که شامل پرتحرکی، کمبود توجه و تمرکز، بروز اعمال ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی می‌شود. این اختلال سه نوع است؛ در گونه اول که کودک فقط در توجه و تمرکز مشکل دارد.



در نوع دوم فقط پرتحرکی دیده می شود و بالاخره نوع ترکیبی که کودک هم پرتحرک است و هم مشکل توجه و تمرکز دارد این اختلال در کودکان دبستانی و در پسرها سه تا پنج برابر شایع تر از دختران است و بیشتر در پسران اول خانواده مشاهده می‌شود.



معمولا اختلال از سه سالگی به بعد تشخیص داده می‌شود. کودکان مبتلا در دوره شیرخواری اکثرا پرتحرک هستند و دست‌ها و پاهای خود را زیاد حرکت می‌دهند؛ کم خواب، کم غذا هستند و زیاد گریه می‌کنند.