با دوستان و فامیل همسر دوست باشید

یک استاد روانشناسی معتقد است: در زندگی زناشویی باید با دوستان همسر دوست بود.

 

به گزارش ایسنا، دکتر عبدالله سلطانی‌نژاد در نخستین همایش بهداشت و روان که به مناسبت هفته سلامت روان در سمنان برگزار شد، اظهار کرد: این دوستان همسر در حقیقت پدر، مادر و خواهر و برادر هستند که اگر برخلاف این عمل شود، یعنی اگر به ویژه یک زن با دوستان شوهر دشمنی کند، چه بسا اختلالات روانی و مشکلات بسیاری در محیط خانه به وجود آید.

 

وی با بیان اینکه سلامت روان در محیط خانواده یکی از مسائل مهم و قابل ملاحظه است، متذکر شد: تعامل در رفتار، تسلط بر رفتارها و هیجانات و خلق متعادل، دوست داشتن خود و دیگران از جمله شاخص‌های مهم سلامت روان در خانواده است.

 

این استاد روانشناسی اظهار کرد: توانایی سازگاری، همکاری، مشارکت و همدلی که مورد تأیید دین نیز هست و مثبت‌اندیشی و خوش‌گمانی برخلاف بدگمانی و سوء ظن و داد و ستد عاطفی با دیگران از جمله مفاهیم سلامت روانی در خانواده است.

 

وی، نشانه‌های شایع اختلالات روانی در بزرگسالان را اختلال در تمرکز و توجه، اختلال در تکلم، تحریک‌پذیری، افسردگی، اضطراب و سرخوشی بدون دلیل، خودزنی و اقدام به خودکشی، اختلال در خواب، اشتها و میل جنسی، سوء مصرف مواد مخدر، ترس، نگرانی و اضطراب زیاد عنوان کرد.

 

این استاد روانشناسی یادآور شد: بی‌توجهی به بهداشت فردی، اختلال در فعالیت‌های اجتماعی، هذیان و توهم، پرخاشگری، حملات فیزیکی و درگیری‌های متعدد با اطرافیان از دیگر نشانه‌های شایع اختلالات روانی در بزرگسالان است، بنابراین اگر در خانواده‌ای این نشانه‌ها موجود نباشد، می‌توان گفت آن خانواده‌، خانواده‌ای سالم است.

 

سلطانی‌نژاد بیان کرد: اصولاً در اکثر خانواده‌ها علایم و نشانه‌هایی از این اختلالات روانی دیده ‌می‌شود و آنگاه نگران‌کننده می‌شود که تعادل روانی نیز از بین برود که باید در این صورت به روانشناس مراجعه شود.

 

وی به بیان خطاهای اساسی زوجین پرداخت و گفت: ترجیح فرزندپروری بر شوهرداری، تلاش برای تغییر رفتار و شخصیت مرد یا زن، تنبیه، سرزنش و محکوم کردن زن با مرد به دلیل عملکرد خانواده‌اش، تلاش برای برد از طرف مرد یا زن، دیده نشدن در زندگی خانوادگی، تحریم مردان از طرف زنان پس از مشاجره، ضعف در درک دنیای زنانه از طرف مردان از جمله خطاهای اساسی زوجین است.

 

این استاد روانشناسی گفت: بی‌توجهی به جذابیت‌های جسمی، ناهماهنگی در تربیت بچه‌ها و انتظارات مبهم و بالا از یکدیگر از دیگر خطاهای اساسی زوجین است.

اونایی که ازدواج کردن، مطمعنن عمق این مطلب و درک میکنن
کاش این مطلب و همه دنیا روزی 1مرتبه مرور میکردن تا مشکلی پیش نیاد
فقط من موندم با کسیکه فکر میکنه دشمن خونیش هستی چطور میشه دوست شد؟من بشخصه همه راهی واسه دوستی با خواهر شوهرهام امتحان کردم، متاسفانه جوابی نگرفتم، پس تصمیم به دوری و دوستی گرفتم، که بد نبوده خوب هم نبوده
ببخشید زیاد حرف زدم، دلم پره آخه، چی نوشتی شما هم آقای مهندس

راست میگی مامی سامیار آدم میخوادباهاشون دوست بشه ولی وقتی اونا نمیخوان که زوری نمیشه....

با سلام

از توجهتون و عنایتتون به مطالب  بسیار سپاسگزارم

در عین حالیکه من فرمایشات شما و مامی سامیار رو قبول دارم هنوز معتقدم حتی در صورت بد اندیشی یا بد رفتاری یا بدگفتاری طرف مقابل

با محبت خارها گل میشود....................................................................................................

بازم ممنون از مشارکتتون

مرسی ازمطلبتون...منم معتقدم که محبت بهترین گزینه است....ولی به نظرم باز بستگی به طرف آدم داره که چه جوری باشه من اگه کسی بهم محبت کنه حتی اگه ازدستش ناراحتم باشم سریع یادم میره ....ولی بعضیا محبت روشون اثرنداره....همش دنبال بهونه تراشین....بازم ممنون آقای مهندس.

من خودم نه فقط با خانواده و دوستان همسرم بلکه سعی میکنم با همه انسانهایی که برخورد میکنم از در محبت و دوستی و انسانیت وارد بشم .

آقای مهندس فرمایشات شما متین، همسر من دقیقا اخلاق شمارو داره،من خودمم همینجور هستم اما شدتش کمتره، اما باید یک زن باشید تا درک کنید یکسری مسائل رو،،،،،
بازهم ممنون از مطالب همیشه سازنده و مفیدتون

آفرین بر دکتر سلطانی نژاد و آفرین بر شما مهندس
ممنون از مطلب مفید و تأثیر گذارتان

دیشب من از این راهکار استفاده کردم نتیجه خوبی گرفتم

دوری و دوستی بهترین گزینه میباشد .از من گفتن بود

بدبختی اینجاست که وقتی دوری هم باز باهات دشمنن یعنی میشه دوری ودشمنی....

دقیقا همینطوره که گفتی خوبیش اینه که دیگه هر لحظه نمیخای تحملشون کنی فوقش چندماه یه بار

آره حسنش همینه که نباید دیگه تحملشون کنی.

نمیدونم چرااینجوریه.من قبل از ازدواج حتی تا مدتی بعدش باخودم میگفتم فامیل شوهر هم مثل فامیل خودم میمونن پس میخوام دوسشون داشته باشم ...ولی کاری کردن باهام که حتی تحملشونم برام سخته ..خدانکنه یه جابخوام برم که همه باشن باید عزا بگیرم

خانمهای عزیز و گرامی ضمن احترام به عقاید شما عزیزان باید عرض کنم خود شما هم احتمالاً از فامیل نزدیک شوهر کس دیگری هستید
یعنی به نظرتون رفتار شما هم با عروساتون اینطوریه ؟
من مادر بزرگ مادریم ( خدا رحمتش کنه و رفته های شمارو هم بیامرزه ) از اون شیر زنهای قدیمی بود که نه تا بچه رو با کمترین امکانات به سر و سامون عالی رسوند ( 7 تا دایی داشتم که بهترینشون 10 روز پیش فوت شد در سن 52 سالگی و در سلامت کامل ، یک دونه هم خاله دارم )
این مادر بزرگ ما سیستمش اینجوری بود برای هرکدام از داییام که زن میگرفت تو خونه خودش دو تا اتاق بهشون میداد که زندگیشونو شروع کنن
منتهی یک عیبی داشت خدابیامرز که عروس کش بود و حتی به دختر برادر خودش ( که عروسش شده بود ) میدون که نمیداد هیچ ، زجر کششونم میکرد ، خلاصه هیچکدوم از زن دایی های ما نتونستن این وضعو تحمل کنن و از دو ماه تا ماکزیمم شش ما بیشتر پیشش نبودن بجز زن دایی آخریم که فرهنگی بود
مادربزرگ خدابیامرزم طبق روال عروس قبلی ها و حتی بدتر از اونا ( چون پیرتر و بهونه گیر تر هم شده بود و نیاز به مراقبت هم پیدا کرده بود ) با این زن دایی ما رفتار میکرد منتهی این زن فهمیده با محبت و احترام و توجه زیاد کاری کرد که مادر بزرگم دیگه شب و روز حتی تا دم مرگش اونو دعا میکرد و میگفت الهی اگر دست به خاک بزنی طلا بشه
برای مثال یک روز جلو روی من و برادر کوچکم حتی به خانوادش توهین کرد منتهی این زن فرشته که کاملاً متوجه توهین مادر بزرگم شده بود جوابش این بود :
جانم مادر جان فدات شم چیزی نیاز داشتین مادر ببخشین من صداتونو نشنیدم الان میام خدمتتون و .....
منظور اینکه بازهم
از محبت نیش نوشی میشود..............
موفق باشید.

میدونید مادرشوهر من حتی بادخترای خودش هم نمیتونه کنار بیاد چه برسه به عروس...ولی همش سرچیزای بیخودی اعصاب همه رو به هم میریزه...نمیدونم شاید ماها صبرمون کم شده....بازم ممنون ازمطلبتون

کاش یه مطلبم درمورد چگونه رفتار کردن مادرشوهر خواهرشوهر با عروس هم بود...یا مادرزن پدرزن با داماد...بالاخره من هم مادرشوهرمیشم دیگه