به گزارش ایسنا محققان مرکز پزشکی دانشگاه روچستر در نیویورک با همکاری محققان دانشگاه کپنهاگ در این روش، سلول های گلیال نابالغ موسوم به سلول های پروژنیتور گلیال را از جنین سقط شده انسان استخراج کردند؛ سپس این سلول ها به مغز نوزادان موش پیوند زده شد که در نهایت این سلول های انسانی رشد کرده و جایگزین سلول های گلیال موش شدند.



سلول های انسانی پس از رشد به نوعی سلول گلیال بالغ موسوم به آستروسیت تبدیل شدند که مسئول تأمین مواد مغذی و بازسازی آسیب های مغزی هستند؛ سلول های گلیال انسانی 20 برابر بزرگتر از سلول های گلیال موش هستند.



هر موش در ابتدا 300 هزار سلول گلیال انسانی دریافت کرد که در یک بازه زمانی یک ساله، تعداد سلول ها به 12 میلیون افزایش پیدا کرد؛ جایگزین کردن سلول های مغز موش با سلول های گلیال انسانی، یک مغز ترکیبی ایجاد کرد که باعث بهبود کارآیی نورون های مغز موش شد.



موش با مغز ترکیبی (نیمی انسان و نیمی موش) در آزمون های شناختی و حافظه عملکرد بهتری در مقیاسه با موش های معمولی داشتند؛ این جوندگان با مغز ترکیبی، در آزمون یادآوری صداهای مرتبط با شوک الکتریکی عملکرد بهتری ثبت کردند.



نگرانی از ابرموجوداتی با هوش انسانی



نگرانی هایی درخصوص تلاش محققان برای تولید موجودات بسیار هوشمند مانند موجودات فیلم های علمی- تخیلی مطرح شده است؛ بر اساس فرضیه احتمالی، امکان هوشمندتر کردن حیوانات با تزریق سلول های مغز انسان وجود دارد.



اما محققان تأکید می کنند که استفاده از این روش محدود بوده و بر روی حیوانات دیگر – بخصوص پیوند سلول های گلیال انسانی به مغز میمون – به هیچ عنوان انجام نخواهد شد.



دکتر «استیون گلدمن» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید کرد: علت تولید موش هایی با مغز ترکیبی (نیمی مغز انسان و نیمی مغز موش)، استفاده از این حیوانات در تحقیقات بیماری های مختلف از جمله اسکیزوفرنی، آلزایمر و توسعه روش های درمانی جدید برای ام اس است.