بقیه داستانو بنویس ...

سلام دوستان همینطور که از اسم تاپیک مشخصه هدف این تاپیک تقویت داستان نویسی و صد البته ارتقای قدرت تخیل افراده . تو این تاپیک یه داستان شروع میشه و  شما میتونید ادامه ی اون داستانو با تخیل خودتون رقم بزنید و اتفاقات و احساسات و ماجراهای جدید رو به داستان اضافه کنید .

قوانین تاپیک: ادامه داستان باید حداقل یه خط و حداکثر پنج خط باشه . هر کسی که میخواد ادامه داستانو بنویسه اول یه پست میذاره و اعلام آمادگی میکنه و بعد تو پست بعدی ادامه داستانو مینویسه تا در حین تایپ کردن ادامه داستان یه نفر دیگه ادامشو زودتر نذاره و همه چی قاطی نشه . داستانو جوری بنویسید که وابسته به جنسیت خاصی نباشه تا هم خانمها و هم آقایون بتونن خودشونو بذارن جای شخصیت اصلی داستان و اتفاقات رو دنبال کنن .

منتظر حضور گرمتون توی این تاپیک هستیم

به لطف این صاعقه که به زندگی ماهنوش خورده بود سالهای سخت و پر افت و خیز کودکی برای آوا بسیار بی دردسر گذشت. ماهنوش بر خلاف مادرخودش حالا میدانست چه زمانی باید در مورد عادت ماهیانه با دخترش صحبت کند. این رابطه شگفت انگیز که بین زندگی خودش و آوا به وجود آمده بود او را برای آندیا نیز مادر بهتری کرده بود.
اما هر چه به روز موعود نزدیکتر میشد بر نگرانی و بیقراریش افزوده میشد. آوا 16 ساله بود و چیزی تا جشن تولد 17 سالگیش نمانده بود.
ماهنوش 16 ساله بود که اولین رابطه جدی عاشقانه را تجربه کرد. رامتین پسر خوش تیپ و جذاب همسایه، سه سال از ماهنوش بزرگتر بود و در حال گذراندن دوره خلبانی بود که اینهم او را جذابتر کرده بود. روز تولد 17 سالگی ماهنوش....و تجربه اولین بوسه....
ماهنوش معنی اولین بوسه را می دانست. آنهم در سن 17 سالگی و عشق و وابستگی ... افت تحصیلی....پدر جریان را می فهمد و تمام قضایای بعد از آن....
ماهنوش آوا را می دید که دزدکی پشت پنجره برای سیاوش دست تکان می دهد. دیر به خانه می آید و تا نیمه های شب با موبایلش مشغول چت کردن است...

کلاس زبان آوا ساعت 5 تمام میشد و معمولا ساعت 5.30 به خانه می رسید. ساعت 7 شده بود و از آوا خبری نبود. دل ماهنوش مثل سیر وسرکه می جوشید. اولین و دومین تماسی که با آوا گرفته بود توسط آوا قطع شده بود و بعد از آن دیگر موبایل خاموش بود.
قبل از ساعت 8 صدای چرخیدن کلید در در ماهنوش را از جا پراند، آوا با صورت سرخ و چشمهای ورم کرده به سرعت به سمت اتاقش راهی شد،  ماهنوش کیف کولی اش را گرفت و کیف از روی شانه آوا به زمین افتاد، ماهنوش داد زد آوا کجا بودی؟!! دوباره بغض آوا ترکید و رو به مادر گفت:چطور تونستی!!! ازت متنفرم. ماهنوش و آوا هر دو می دانستند که بهزاد تا چند دقیقه دیگر از راه خواهد رسید، مادر و دختر ترجیح دادند تا این مساله را بین خود حل کنند. آوا محکم در را بست و ماهنوش به سمت هال رفت و خودش را روی مبل انداخت.
تمام شب آوا از اتاقش بیرون نیامد و درس را بهانه کرد.
فردای آن روز باز آوا از مدرسه بسیار دیر به خانه آمد و داد و فریاد ماهنوش هیچ فایده ای نداشت....

ماهنوش فهمیده بود که با کاری که کرده است تنها وخامت اوضاع را بیشتر کرده و وقوع طوفان را جلو انداخته است. دیگر مثل قبل احساسات آوا را همانند احساسات خودش دریافت نمی کرد. آوا در حال تجربه عواطف و احساساتی بود که ماهنوش آنها را قبلا تجربه نکرده بود. حس خیانت به اعتماد، آنهم توسط مادر...آوا تا پیش از این تمام رازهایش را با ماهنوش در میان می گذاشت همان رابطه اعتماد آمیزی که قبلا بین ماهنوش و مادرش بود. آوا در مورد سیاوش به ماهنوش گفته بود. اینکه گاهی با هم به سینما می روند و چند بار با دوستان مشترکشان برای خوردن شام بیرون رفته اند. اما آوا نمی دانست که مادر پایان این داستان را می داند.
 آوا دیگر با ماهنوش حرف نمی زد و تنها جلوی پدر نقش بازی می کرد تا همه چیز طبیعی به نظر برسد. ماهنوش مستاصل مانده بود و نمی دانست باید قضیه را به بهزاد بگوید یا خودش به تنهایی تا پایان مبهم داستان جلو برود....

ماهنوش که تا آن لحظه در سکوتی گنگ فرو رفته بود با شنیدن این جمله به خود آمد و ناخودآگاه همزمان با بهزاد از جا بلند شد و گفت جناب سرهنگ همه گفتنی ها رو همسرم گفت من حرف جدیدی ندارم. حالم خوب نیست اگه اجازه بدید می خوام برم خونه شاید آوا برگشته باشه در ضمن دختر کوچیکترم خونه تنهاست. سپس تلو تلویی خورد و قبل از اینکه نقش بر زمین شود دست بهزاد را گرفت. سرمای دست ماهنوش بهزاد را متوجه حال بد همسرش کرد. به سرهنگ نیروی انتظامی گفت: باید همسرم رو ببرم خونه، خواهش می کنم هر اطلاعاتی به دست آوردید به من خبر بدید....
یک ساعت بعد آندیا به اصرار بهزاد و ماهنوش به اتاق خوابش رفت و خوابید. بهزاد که بیقرار قدم می زد با شنیدن صدای بی رمق ماهنوش از حرکت بازایستاد. ماهنوش تصمیمش را گرفته بود باید همه چیز را به بهزاد می گفت، هر چقدر عجیب به نظر م رسید می دانست بهزاد حرفهایش را باور خواهد کرد. خودش را برای هر عکس العملی از سوی بهزاد آماده کرده بود. بیش از 10 سال ماهنوش رازی را از او مخفی کرده بود می دانست بهزاد شکه خواهد شد اما باید می گفت.
بهزاد در کنارش روی مبل نشسته بود و به چشمانش خیره شده بود. ماهنوش شروع به صحبت کرد و همه چیز را از اولین باری که متوجه این پیوند عجیب شده بود تا اقدام عجولانه ای که در خصوص سیاوش کرده بود برای بهزاد تعریف کرد. در نهایت با دستان یخ کرده اش دستان بهزاد را گرفت و با ندامت در چشمانش خیره شد. بهزاد تمام مدت سکوت کرده بود دوباره بلند شد و شروع به قدم زدن کرد، ماهنوش متوجه نشد چقدر زمان گذشت تا بهزاد دوباره در کنارش نشست و گفت: ماهنوش خوب حواست رو جمع کن، اگه جای آوا بودی بعد این اتفاق چیکار می کردی؟ تو تنها کسی هستی که باید بدونی اون کجاست....

دوباره خودم--البته این نقض قانون هست ولی خب نویسنده ها هنوز خیلی کم هستن و نمی خوام داستان دوباره نیمه کاره رها بشه-